• Onmiddellijke overgevoeligheidsreacties kunnen optreden na toediening van Rhinospray Loopneus, waaronder zeldzame gevallen van urticaria, angio-oedeem, huiduitslag, bronchospasmen, orofaryngeaal oedeem en anafylaxie.
• Men moet voorzichtig zijn met het gebruik van ipratropium bij patiënten met een predispositie voor geslotenhoekglaucoom of een reeds bestaande obstructie van de urinewegen (bv. bij prostaathypertrofie of urineretentie veroorzaakt door een obstructie ter hoogte van de blaashals).
• Patiënten met mucoviscidose kunnen vaker stoornissen vertonen van de maagdarmmotiliteit
• Rhinospray Loopneus bevat 0,0167 mg benzalkoniumchloride per verstuiving, overeenkomend met 0,25 mg benzalkoniumchloride per ml oplossing. Langdurig gebruik kan oedeem van het neusslijmvlies veroorzaken.
• Erg zeldzame gevallen van oogverwikkelingen (mydriasis, toename van de intra-oculaire druk, geslotenhoekglaucoom en oogpijn) werden gerapporteerd na accidenteel contact bij een aerosolbehandeling met ipratropium (alleen, of in combinatie met een bèta 2-mimeticum), nadat de aerosol accidenteel in de ogen terechtkwam.
• Wanneer oogpijn, wazig zien, visuele halo’s of gekleurde beelden gelijktijdig optreden met rode ogen (ten gevolge van conjunctivitis en oedeem van de cornea) kan het gaan om symptomen van acuut geslotenhoekglaucoom. Bij het verschijnen van deze symptomen is behandeling nodig met een miotisch collyrium en moet onmiddellijk het advies van een specialist worden ingewonnen.
• De patiënt moet worden geïnformeerd over het juiste gebruik van Rhinospray Ipratropium.

Hoewel Rhinospray Loopneus slechts in geringe mate in de algemene bloedsomloop terechtkomt, is er een risico op additieve interactie bij gelijktijdig gebruik van andere anticholinergica, waaronder aerosols voor orale inhalatie die ipratropium bevatten.
Er is ook een risico op interactie met salbutamol.
Het gelijktijdige gebruik met andere bij een gewone verkoudheid voorgeschreven producten, vooral antihistaminica en lokale decongestiva, verhoogt de incidentie van bijwerkingen niet.

Zwangerschap
Er zijn geen gegevens over het gebruik van ipratropiumbromide bij zwangere vrouwen.
Als voorzorgsmaatregel verdient het de voorkeur om het gebruik van Rhinospray Loopneus tijdens de zwangerschap te vermijden, hoewel uit studies bij dieren geen directe of indirecte schadelijke effecten op de voortplanting zijn gebleken als gevolg van de inhalatie of intranasale toediening van veel hogere dosissen dan de bij de mens aanbevolen dosering (zie rubriek 5.3).

Borstvoeding
Het is niet bekend of ipratropiumbromide en zijn metabolieten worden uitgescheiden in de moedermelk. Hoewel vetoplosbare quaternaire kationen in de melk overgaan, is het onwaarschijnlijk dat ipratropiumbromide in voldoende hoeveelheid bij het kind terechtkomt om er een bijwerking te veroorzaken na een intranasale toediening.
Een risico voor neonaten/zuigelingen kan niet worden uitgesloten. Een beslissing moet worden genomen om de borstvoeding te staken of de behandeling met Rhinospray Loopneus niet toe te dienen, rekening houdend met het voordeel van de borstvoeding voor het kind en het voordeel van de behandeling voor de moeder.

Vruchtbaarheid
In preklinische studies met ipratropiumbromide werd geen enkel ongewenst effect op de vruchtbaarheid waargenomen. Klinische gegevens over de vruchtbaarheid zijn niet beschikbaar voor ipratropiumbromide.

Er is geen enkel onderzoek uitgevoerd naar de rijvaardigheid en het gebruik van machines. Wel moet de patiënt worden gewaarschuwd dat bijwerkingen zoals duizeligheid, accommodatiestoornissen, mydriasis en visusstoornissen kunnen worden ervaren tijdens een behandeling met Rhinospray Loopneus. Daarom is voorzichtigheid geboden bij het besturen van voertuigen of bedienen van machines. Patiënten die de bovengenoemde bijwerkingen ondervinden, moeten mogelijk gevaarlijke taken vermijden, zoals autorijden of machines bedienen.

Er zijn geen specifieke symptomen waargenomen door overdosis. Gezien de hoge therapeutische index van ipratropium en het topische gebruik van Rhinospray Loopneus hoeft men geen ernstige anticholinerge effecten te verwachten.
Wel kunnen milde anticholinerge symptomen zoals xerostomie, accommodatiestoornissen en versnelling van het hartritme optreden.

Farmacotherapeutische categorie: nasaal anticholinergicum.
ATC-code: R01AX03

Werkingsmechanisme
Ipratropiumbromide, een quaternair derivaat van atropine, is een anticholinerge stof. Intranasale toediening van ipratropiumbromide heeft een lokaal parasympathisch muscarineantagonisteffect, wat sereuze hypersecretie van de neusslijmvliezen vermindert.

De toediening van ipratropiumbromide heeft geen significant effect op de reukzin, het mucociliaire transport, de ciliaire pulsfrequentie of het vermogen van de neus om lucht te klimatiseren.

Klinische werkzaamheid en veiligheid
Intranasaal ipratropiumbromide is doeltreffend om de duur en ernst van rinorroe onder controle te houden bij patiënten met een gewone verkoudheid.
In twee gecontroleerde klinische studies met Rhinospray Loopneus 0,6 mg/ml (84 mcg/neusgat), toegediend 3-4 maal daags, is een significante vermindering aangetoond van rinorroe vergeleken met placebo. De verbetering in de ernst van rinorroe van matige of ernstige naar milde of geen symptomen werd bereikt binnen de 1-2 uur na toediening en duurt maximaal 6 uur. De werkzaamheid van de behandeling bleef behouden gedurende de studieperiode van 4 dagen.

Ipratropium is een quaternair amine dat snel wordt geabsorbeerd door het neusslijmvlies, maar in kleine hoeveelheden.
Bij gezonde vrijwilligers wordt minder dan 10% van de nasale dosis onveranderd uitgescheiden in de urine binnen de 24 uur.
De systemische absorptie van ipratropium via een ontstoken neusslijmvlies is niet gewijzigd na een experimenteel geïnduceerde verkoudheid, zoals geschat op basis van de renale excretie van ipratropium gedurende 24 uur. Na toediening van een enkele dosis of dosering 4x/dag wordt 6-8% ipratropium onveranderd uitgescheiden bij gezonde vrijwilligers en bij besmette vrijwilligers. Na chronische toediening bij patiënten met rhinitis is de hoeveelheid in de urine uitgescheiden ipratropium in onveranderde vorm gedurende 24 uur 4 tot 6% in de evenwichtstoestand. Gezien de waarde in de literatuur van 50% van de in de urine uitgescheiden dosis na intraveneuze toediening, is de geschatte biologische beschikbaarheid na nasale toediening van ipratropium minder dan 20%.
De farmacokinetische parameters zijn afgeleid uit de plasmaspiegels na intraveneuze toediening. Er werd een snelle bifasische daling in plasmaspiegels vastgesteld. Het schijnbaar distributievolume bij evenwicht (Vdss) is ongeveer 176 l (≈ 2,4 l/kg). De plasma-eiwitbinding is gering (minder dan 20%). Het quaternair amine ipratropium gaat niet door de bloed-hersenbarrière. De plasmahalfwaardetijd van de werkzame stof in de terminale fase is ongeveer 1,6 uur. De totale klaring van ipratropium is 2,3 l/min en de renale klaring is 0,9 l/min. Na intraveneuze toediening wordt ongeveer 60% van een dosis gemetaboliseerd, waarschijnlijk voornamelijk in de lever door oxidatie.
In een studie van de excretiebalans bedroeg de cumulatieve renale excretie (6 dagen) van de radioactiviteit gebonden aan de stof (met inbegrip van de oorspronkelijke stof en de andere metabolieten) 72,1% na intraveneuze toediening, 9,3% na orale toediening en 3,2% na inhalatie. De totale uitgescheiden radioactiviteit in de feces was 6,3% na intraveneuze toediening, 88,5% na orale toediening en 69,4% na inhalatie. Het grootste deel van de stofgebonden radioactiviteit wordt dus uitgescheiden door de nieren. De binding tussen de belangrijkste urinaire metabolieten en de muscarinereceptor is gering. Daarom worden de metabolieten in de urine als niet-werkzaam beschouwd.

Niet-klinische gegevens duiden niet op een speciaal risico voor mensen. Deze gegevens zijn afkomstig van conventioneel onderzoek op het gebied van veiligheidsfarmacologie, toxiciteit bij herhaalde dosering, genotoxiciteit, carcinogeen potentieel, reproductie- en ontwikkelingstoxiciteit.

Natriumchloride – Benzalkoniumchloride – Natriumedetaat – Zoutzuur – Natriumhydroxide – Gezuiverd water

Niet van toepassing.

24 maanden
Na eerste opening: 12 maanden

Voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities.

Microdoseur flesje van 15 ml, voorzien van een neusstuk. Bevat 600 mcg ipratropiumbromide per ml, ofwel 180 dosissen per flesje. Bij elke verstuiving komt 40 mcg actieve stof vrij (42 mcg monohydraat).

Geen bijzondere vereisten.
Al het ongebruikte geneesmiddel of afvalmateriaal dient te worden vernietigd overeenkomstig lokale voorschriften.

22.09.2003 – 11.06.2007