Een maligne neurolepticasyndroom (MNS), een mogelijk fatale complicatie gemeld bij antipsychotica, wordt gekenmerkt door hyperthermie, spierrigiditeit, rhabdomyolyse, verhoogde niveaus serum creatinefosfokinase en autonome disfunctie. Er zijn gevallen waargenomen met atypische kenmerken, zoals hyperthermie zonder spierrigiditeit of hypertonie. In geval van hyperthermie van niet-gediagnosticeerde oorsprong, die kan worden beschouwd als een vroeg teken/symptoom van MNS of als atypische MNS, moeten sulpiride en alle andere antipsychotica onmiddellijk onder medische supervisie worden stopgezet.

Sulpiride mag, maar met voorzichtigheid, gebruikt worden bij parkinsonpatiënten, indien ze absoluut een neuroleptische behandeling nodig hebben.

Pediatrische patiënten
Bij kinderen werden de veiligheid en de werkzaamheid van sulpiride niet aangetoond.

Verlenging van het QT-interval

Sulpiride kan een verlenging van het QT-interval induceren (zie 4.8. Bijwerkingen). Het is bekend dat dit effect het risico op ernstige ventriculaire aritmieën zoals torsades de pointes kan potentiëren.

Voor elke toediening, en indien mogelijk volgens de klinische toestand van de patiënt, wordt het aanbevolen om de factoren te controleren die kunnen bedragen tot het optreden van deze ritmestoornis:

• bradycardie van minder dan 55 slagen per minuut,
• stoornissen in het elektrolytenevenwicht, in het bijzonder hypokaliëmie,
• congenitale verlenging van het QT-interval
• huidige behandeling met een geneesmiddel dat aanleiding kan geven tot uitgesproken bradycardie (< 55 slagen per minuut), hypokaliëmie, verminderde prikkelgeleiding in het hart, of een verlenging van het QTc-interval (zie rubriek 4.5. Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie).

Cerebrovasculair accident
Tijdens gerandomiseerde, placebogecontroleerde studies die uitgevoerd werden bij oudere patiënten met dementie die behandeld werden met bepaalde atypische antipsychotica, werd een drievoudige verhoging van het risico op cerebrovasculair accident waargenomen.
Het mechanisme van een dergelijke verhoging van het risico is niet bekend.
Een verhoging van het risico met andere antipsychotica of bij andere patiëntenpopulaties kan niet worden uitgesloten.
Sulpiride moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten met risico op een cerebrovasculair accident.

Verhoogd sterftecijfer bij ouderen met dementie
Gegevens uit twee grootschalige observationele studies wijzen op een licht verhoogd sterfterisico bij ouderen met dementie die behandeld worden met antipsychotica in vergelijking met ouderen die geen behandeling volgen. Momenteel zijn er onvoldoende gegevens om een nauwkeurige schatting te maken van de precieze omvang van het risico. De oorzaak van het verhoogd risico is nog onbekend. 

Dogmatil is niet goedgekeurd voor de behandeling van aan dementie gerelateerde gedragsstoornissen.

Veneuze trombo-embolie
Enkele gevallen van veneuze trombo-embolie (VTE) werden gemeld na het gebruik van antipsychotica. Vermits patiënten die worden behandeld met antipsychotica vaak verworven risicofactoren voor VTE vertonen, dienen alle mogelijke risicofactoren voor VTE te worden geïdentificeerd voor en tijdens de behandeling met Dogmatil en preventieve maatregelen te worden getroffen.

Borstkanker
Sulpiride kan de prolactinewaarden verhogen. Daarom moet voorzichtigheid worden geboden en moeten patiënten met een voorgeschiedenis of een familiale voorgeschiedenis van borstkanker, nauwlettend opgevolgd worden gedurende de sulpiride therapie.

Hyperglycemie werd gerapporteerd bij patiënten die behandeld werden met atypische antipsychotica. Een aangepaste controle van de glycemie is dus vereist bij patiënten met gediagnosticeerde diabetes mellitus of met risicofactoren voor diabetes, in het begin van de behandeling met sulpiride.

In geval van nierinsufficiëntie moet de dosering worden verlaagd (zie rubriek 4.2. Dosering en wijze van toediening).

Bij oudere patiënten moet sulpiride, zoals elk neurolepticum, met voorzichtigheid worden gebruikt.

Bij patiënten met een agressief gedrag of geagiteerde of impulsieve patiënten, mag sulpiride toegediend worden samen met een sedativum.

Neuroleptica kunnen de epileptogene drempel verlagen en er werden gevallen van convulsies gemeld onder sulpiride (zie 4.8. Bijwerkingen). Bijgevolg moeten de patiënten met een voorgeschiedenis van epilepsie nauwgezet worden gecontroleerd.

Bij het gebruik van anti-psychotica, inclusief Dogmatil, werden leukopenie, neutropenie en agranulocytose gerapporteerd. Onverklaarbare infecties of koorts kunnen een teken zijn van bloeddyscrasie en vereisen een onmiddellijk hematologisch onderzoek.

Anticholinergische effecten werden gerapporteerd met sulpiride. Sulpiride  moet daarom met voorzichtigheid gebruikt worden bij patiënten met een voorgeschiedenis van glaucoom, ileus, congenitale digestieve stenose, urineretentie of prostaathyperplasie.

Omwille van het risico op een hypertensie-crisis, moet sulpiride met voorzichtigheid gebruikt worden bij patiënten met hypertensie, en vooral bij ouderen. De patiënten moeten op gepaste wijze opgevolgd worden.

Dogmatil 200 mg tabletten bevatten lactose en Dogmatil 50 mg harde capsules bevatten lactosemonohydraat. Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als galactose-intolerantie, algehele lactasedeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie, dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken.

Dogmatil 100 mg/2 ml oplossing voor injectie bevat natrium
Dit middel bevat minder dan 1 mmol natrium (23 mg) per 2 ml, dat wil zeggen dat het in wezen ‘natriumvrij’ is

Gecontraïndiceerde combinatie:
Levodopa : wederzijds antagonisme van de effecten tussen levodopa en neuroleptica.

Niet aanbevolen combinaties:

• Alcohol: risico op versterking van het sedatief effect van neuroleptica door alcohol.

Bijgevolg moet het gebruik van alcoholhoudende dranken en geneesmiddelen worden vermeden.

• Dopaminerge agonisten (amantadine, bromocriptine, cabergoline, pergolide, ropinirol): wederzijds antagonisme.
•  Associaties met de volgende geneesmiddelen die het QT-interval kunnen verlengen en torsades de pointes kunnen induceren (zie 4.4. Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik)

*  geneesmiddelen die bradycardie induceren zoals bètablokkers, calciumantagonisten die bradycardie induceren zoals diltiazem en verapamil, clonidine, guanfacine ; digitalisglycosiden.
*  geneesmiddelen die hypokaliëmie induceren : kaliumverliezende diuretica, stimulerende laxativa, amfotericine B IV, glucocorticoïden, tetracosactide.
De hypokaliëmie moet gecorrigeerd worden.
*  anti-aritmica van klasse Ia zoals kinidine, disopyramide.
*  anti-aritmica van klasse III zoals amiodarone, sotalol.
*  andere geneesmiddelen zoals pimozide, sultopride, haloperidol, methadon, imipramine antidepressiva, lithium, bepridil, cisapride, thioridazine, erythromycine IV, vincamine IV, halofantrine, pentamidine, sparfloxacine.

In acht te nemen associaties:

Lithium: risico op neurotoxische effecten.

Antihypertensiva: toegenomen antihypertensief effect en verhoogd risico op orthostatische hypertensie (additief effect).

Andere geneesmiddelen die convulsies kunnen veroorzaken: aangezien neuroleptica de epileptogene drempel verlagen, is voorzichtigheid vereist bij de gelijktijdige toediening van andere geneesmiddelen die convulsies kunnen veroorzaken (haloperidol).

Antacida en sucralfaat: in geval van gelijktijdige toediening is de absorptie van sulpiride verminderd. Het wordt dus aanbevolen om sulpiride minstens 2 uur voor deze geneesmiddelen toe te dienen.

Andere middelen die het centraal zenuwstelsel onderdrukken: morfinederivaten (analgetica en antitussiva), de meeste H1 antihistaminica, barbituraten, benzodiazepines, andere tranquillizers dan benzodiazepines, clonidine en verwante middelen, hypnotica, sedatieve antidepressiva, centrale antihypertensiva, baclofen.
Toename van de centrale depressie, wat belangrijke gevolgen kan hebben, met name in geval van het besturen van voertuigen of het bedienen van machines.

Zwangerschap

Er is enkel een beperkte hoeveelheid gegevens over het gebruik van sulpiride bij zwangere vrouwen beschikbaar. De veiligheid van sulpiride tijdens een menselijke zwangerschap werd nog niet vastgesteld.

Sulpiride gaat doorheen de placenta. Dieronderzoek heeft onvoldoende gegevens opgeleverd wat betreft reproductietoxiciteit (zie rubriek 5.3).

Sulpiride wordt niet aanbevolen voor gebruik tijdens de zwangerschap en bij vrouwen die zwanger kunnen worden en geen effectieve contraceptie toepassen, tenzij de voordelen de mogelijke risico’s rechtvaardigen.

Pasgeborenen die worden blootgesteld aan antipsychotica, inclusief  Dogmatil, tijdens het derde trimester van de zwangerschap, lopen risico op bijwerkingen, inclusief extrapiramidale en/of ontwenningsverschijnselen na de bevalling, die van ernst en duur kunnen variëren (zie rubriek 4.8). Er waren meldingen van agitatie, hypertonie, hypotonie, tremor, somnolentie, ademnood of voedingsstoornis. Daarom moeten pasgeborenen nauwlettend in de gaten gehouden worden.

Borstvoeding

Sulpiride wordt in nogal grote hoeveelheden boven de aanvaarde waarde van 10% van de op het gewicht van de moeder afgestemde dosis in de moedermelk uitgescheiden. De bloedconcentraties van zuigelingen die borstvoeding krijgen, werden echter niet beoordeeld. Er is onvoldoende informatie over de effecten van sulpiride op pasgeborenen/zuigelingen.
Er moet worden besloten of de borstvoeding moet worden gestaakt of dat behandeling met sulpiride niet moet worden ingesteld, waarbij het voordeel van borstvoeding voor het kind en het voordeel van behandeling voor de vrouw in overweging moeten worden genomen.

Vruchtbaarheid
Bij behandelde dieren werd er een daling waargenomen in vruchtbaarheid die verband houdt met de farmacologische effecten van het geneesmiddel (prolactinegemedieerd effect).

Zelfs indien het volgens de aanbevelingen wordt gebruikt, kan sulpiride sedatie veroorzaken zodat het vermogen om een voertuig te besturen of machines te bedienen, kan verminderd zijn.

Symptomen:
De ervaring met overdosering met sulpiride is beperkt.
In geval van overdosering kunnen dyskinetische symptomen met spasmodische torticollis, protrusie van de tong en trismus optreden.

Sommige patiënten kunnen levensbedreigende parkinsonachtige manifestaties en coma ontwikkelen.

Er werden fatale gevallen gerapporteerd, voornamelijk in combinatie met andere psychotrope stoffen.

Behandeling:
Er bestaat geen specifiek antidotum tegen sulpiride. De behandeling is uitsluitend symptomatisch. Om deze reden moet men passende ondersteunende maatregelen nemen : nauwgezet toezicht van de vitale functies, continue hartbewaking (risico op verlenging van het QT-interval en vervolgens ventriculaire aritmieën) totdat de patiënt hersteld is. Als ernstige extrapyramidale symptomen optreden, moet men een beroep doen op anticholinergica.

Sulpiride wordt geleidelijk verwijderd door hemodialyse.

Farmacotherapeutische categorie: antipsychotica. ATC-code: NO5A LO1.

Sulpiride is een specifieke antagonist van de dopaminerge D2/D3 receptoren die behoort tot de klasse van de gesubstitueerde benzamiden.
Het bezit een bipolair farmacologisch profiel : bij lage dosissen van 150 tot 600 mg/dag veroorzaakt het een toename van de dopaminerge transmissie wat een antideficitair effect teweegbrengt.
Bij hogere dosissen (600 tot 1600 mg/dag) blokkeert sulpiride de dopaminerge
D2/D3 receptoren en heeft het een antiproductief effect dat goed aangetoond werd bij acute en chronische psychosen.
Het sedatief effect van sulpiride treedt slechts op bij zeer hoge dosissen.
Zoals andere producten die de dopaminerge receptoren blokkeren, heeft sulpiride een hyperprolactinemiërende werking. Het kan ook extrapyramidale reacties uitlokken, maar in mindere mate dan de klassieke neuroleptica.

Absorptie
Na intramusculaire injectie van een dosis van 100 mg bedraagt de plasmapiek van sulpiride 2,2 mg/l; deze wordt bereikt in 30 minuten.
Bij toediening via orale weg wordt sulpiride in 4,5 uur geabsorbeerd : de plasmapiek van sulpiride bedraagt: 0,73 mg/l na inname van een tablet van 200 mg; 0,25 mg/l na inname van een capsule van 50 mg, 0,28 mg/l na inname van 10 ml (50 mg) drinkbare oplossing.

Distributie
De biologische beschikbaarheid van de orale vormen bedraagt 25 tot 35%. De verschillen tussen de personen kunnen aanzienlijk zijn; de plasmaconcentraties van sulpiride zijn evenredig met de toegediende dosis.
Sulpiride diffundeert snel, vooral in het lever- en nierweefsel ; de diffusie in de hersenen is gering.
De plasma-eiwitbinding bedraagt minder dan 40%; de verdelingscoëfficiënt tussen erytrocyten en plasma bedraagt 1.
Sulpiride wordt uitgescheiden in de moedermelk.

Biotransformatie
Sulpiride wordt zeer weinig gemetaboliseerd bij de mens: 92% van de dosis sulpiride toegediend via intramusculaire weg wordt in onveranderde vorm in de urine teruggevonden.

Eliminatie
De plasma eliminatiehalfwaardetijd bedraagt 7 uur; het steady-state distributievolume bedraagt 0,94 l/kg. De totale klaring bedraagt 126 ml/min.
De excretie van sulpiride gebeurt hoofdzakelijk via de nieren, door glomerulaire filtratie. De renale klaring is meestal gelijk aan de totale klaring.

Er zijn geen bijkomende gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek beschikbaar voor de voorschrijver.

Tabletten:  aardappelzetmeel - lactose – methylcellulose – magnesiumstearaat – talk – gehydrateerd colloïdaal siliciumdioxide.

Harde capsules:   lactosemonohydraat – methylcellulose – talk – magnesiumstearaat.
  Capsule: titaandioxide – gelatine

Oplossing voor injectie:   zwavelzuur – natriumchloride – water voor injecties.

Niet van toepassing.

Dogmatil 200 mg tabletten: 3 jaar
Dogmatil 50 mg harde capsules: 3 jaar
Dogmatil 100 mg/2 ml oplossing voor injectie: 3 jaar

Dogmatil 200 mg tabletten: voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities.
Dogmatil 50 mg harde capsules: Bewaren beneden 30°C.
Dogmatil 100 mg/2 ml oplossing voor injectie: Bewaren beneden 25°C. Bewaren in de oorspronkelijke verpakking ter bescherming tegen licht.

Doos met 12 tabletten, 36 tabletten en 480 tabletten (Hospitaalverpakking) van 200 mg.
Doos met 30 harde capsules en 500 harde capsules (Hospitaalverpakking) van 50 mg.
Doos met 6 ampullen en 60 ampullen (Hospitaalverpakking) van 2 ml (50 mg/ml).

Het is mogelijk dat niet alle genoemde verpakkingsgrootten in de handel worden gebracht..

Geen bijzondere vereisten.

1. Datum van eerste verlening van de vergunning:

                Tabletten: 09/04/1970
                Harde capsules en oplossing voor injectie: 01/04/1970

B.              Datum van laatste verlenging: 27/04/2012