Voorzichtigheid is geboden in geval van G6PD-deficiëntie, thalassemie, sideroblastische anemie, hemochromatose en een voorgeschiedenis van nierstenen.
Hoge dosissen bevorderen de vorming van oxalaatstenen.
- Dit geneesmiddel bevat een azokleurstof (chinolinegeel) die allergische reacties kan veroorzaken.

Beïnvloeding van diagnostische methoden
Bij diabetespatiënten kan vitamine C de opsporing van glucose in de urine met staafjes met glucose-oxidase belemmeren, zonder dat het invloed heeft op de glykemie. Vooraleer de patiënt getest wordt op glucosurie, moet de toediening van vitamine C dus enkele dagen onderbroken worden.

Orale contraceptiva verstoren het vitamine C-evenwicht via een toename van de oxidatie, waarschijnlijk door een hogere concentratie van ceruloplasmine. Corticosteroïden versterken de oxidatie van vitamine C. Calcitonine verhoogt het verbruik ervan. Salicylaten remmen het actieve transport door de darmwand.

Tetracyclines remmen de intracellulaire metabolisatie en de tubulaire reabsorptie. Acetylsalicylzuur, barbituraten en tetracyclines verhogen de eliminatie van vitamine C via de urine.

Vitamine C bevordert de ijzerabsorptie in de darmen en voorzichtigheid is geboden bij patiënten die gelijktijdig ijzersupplementen krijgen. Toediening van hoge doses vitamine C kan de urinaire excretie van zwakzure geneesmiddelen, zoals barbituraten, vertragen.

Vitamine C houdt geen enkel risico op teratogeniciteit in.

C-Will heeft geen invloed op de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen.

Tot op heden is er geen enkel geval van overdosering bekend.
De inname van hoge dosissen (3-4 g/dag) kan een reversibel diarreebevorderend en/of diuretisch effect hebben (zie rubriek 4.8 Bijwerkingen).

Farmacotherapeutische categorie: ascorbinezuur (vitamine C), ATC-code: A11GA01

Werkingsmechanisme en farmacodynamische effecten

Ascorbinezuur is een belangrijke wateroplosbare vitamine met antioxiderende eigenschappen. Aangezien het lichaam maar een beperkte hoeveelheid vitamine C kan opslaan, moeten mensen regelmatig voldoende hoge dosissen van vitamine C innemen.
Ascorbinezuur en zijn metaboliet, dehydroascorbinezuur, vormen een reversibel redoxsysteem dat een rol speelt in tal van enzymatische reacties en dat de basis uitmaakt van het werkingsspectrum van vitamine C.
Ascorbinezuur werkt als cofactor in heel wat hydroxylatie- en amideringsreacties door elektronen over te dragen aan enzymen die reductie-equivalenten opleveren. Het belang van ascorbinezuur voor het menselijk lichaam blijkt vooral bij scorbutus, een vitamine C-tekort dat zich manifesteert met klinische tekenen. Ascorbinezuur speelt een sleutelrol in de vorming van hydroxyproline uit proline, wat nodig is om een goed werkend collageen te kunnen opbouwen. De symptomen van scorbutus zoals trage wondheling, stoornissen van de botgroei, een toename van de broosheid van de vaten en stoornissen in de vorming van dentine zijn eigenlijk te wijten aan een verstoorde collageenvorming.

Spierzwakte, een ander symptoom van vitamine C-tekort, wordt in verband gebracht met een afname van de aanmaak van carnitine. Het is bekend dat carnitine een belangrijke rol speelt bij het transport van vetzuren in de mitochondriën en dus bij de energieproductie. De biosynthese van carnitine is slechts mogelijk als er voldoende vitamine C aanwezig is.

De aanwezigheid van ascorbinezuur in de bijnieren bewijst dat het een rol speelt in de synthese van catecholamines; de omzetting van adrenaline in noradrenaline hangt wel degelijk af van ascorbinezuur. Bovendien beschermt vitamine C die catecholamines tegen de oxidatie tot het neurotoxische adrenochroom in het zenuwweefsel.

Vitamine C bevordert de aanmaak van cortison. Bij een tekort aan ascorbinezuur daalt de afgifte van glucocorticoïden. Een belangrijke functie van ascorbinezuur is dat het vrije radicalen neutraliseert, die de celmembraan kunnen beschadigen via peroxidatie van lipiden. Die functie is vooral bekend in de ogen, waar ascorbinezuur de fotochemische vorming van zuurstofradicalen voorkomt die de retina kunnen beschadigen.

Vitamine C is noodzakelijk voor de metabolisatie van geneesmiddelen in de microsomen en speelt een rol bij de ontgifting van diverse polluenten zoals zware metalen, pesticiden en xenobiotica. Daarnaast remt het de vorming van meerdere endogene nitrosamines.

In het immuunsysteem is aangetoond dat vitamine C de mobiliteit van de leukocyten verhoogt. Bij dieren werd een hogere aanmaak van interferon waargenomen; bepaalde tekenen wijzen erop dat ascorbinezuur ook bij de mens een rol zou spelen op dat vlak. Mogelijk moet er voldoende vitamine C aanwezig zijn opdat het immuunsysteem zou kunnen werken.

Bij vitamine C-tekort zijn er verhoogde histamineconcentraties waargenomen in het plasma. Daarom wordt verondersteld dat ascorbinezuur een rol speelt bij de afbraak en eliminatie van histamine.

Doordat vitamine C de opname van ijzer uit de voeding verbetert, beschermt het tegen ijzerdeficiëntieanemie.

Absorptie
C-WILL wordt afgeleverd als een granulaat met gereguleerde afgifte, dat gedurende 8 uur op een regelmatige manier ascorbinezuur afgeeft in de maag-darmtractus.
Ascorbinezuur wordt vooral geabsorbeerd in de hogere segmenten van de dunne darm, via een natriumionafhankelijk actief transportmechanisme. Bij hoge concentraties gebeurt de absorptie via passieve diffusie. Bij inname van een orale dosis tot ongeveer 180 mg wordt 70-90% van de dosis geabsorbeerd. Bij inname van 1-12 g daalt het percentage absorptie tot ongeveer 50 à 15%, waarbij de absolute hoeveelheid die geabsorbeerd wordt evenwel blijft toenemen.

Distributie
Ascorbinezuur is voor ongeveer 24% gebonden aan plasma-eiwitten. De normale serumconcentratie is 10 mg/l (60 µmol/l). Concentraties lager dan 6 mg/l (35 µmol/l) wijzen erop dat de aanvoer niet altijd toereikend is, terwijl concentraties lager dan 4 mg/l (20 µmol/l) erop wijzen dat de aanvoer duidelijk ontoereikend is. Een scorbutus met klinische symptomen treedt op bij serumconcentraties lager dan 2 mg/l (10 µmol/l).

Biotransformatie
Ascorbinezuur wordt gedeeltelijk gemetaboliseerd tot dehydroascorbinezuur en vervolgens tot oxaalzuur. In geval van een hoge inname wordt ascorbinezuur vooral in ongewijzigde vorm geëlimineerd in de urine en de feces. Een andere metaboliet, ascorbaat-2-sulfaat, is ook aangetoond in de urine.

Eliminatie
De fysiologische reserves van het lichaam bedragen ongeveer 1.500 mg. De eliminatiehalfwaardetijd van ascorbinezuur hangt af van de wijze van toediening, de ingenomen hoeveelheid en de absorptiesnelheid. Bij een orale inname van ongeveer 50 mg vitamine C bedraagt de halfwaardetijd ongeveer 14 dagen; bij inname van 1 g is die slechts 13 uur. Bij intraveneuze toediening van 500 mg natriumascorbaat bedraagt de halfwaardetijd ongeveer zes uur. Bij inname van minder dan 1-3 g vitamine C per dag is de eliminatie voornamelijk renaal. Bij doses hoger dan 3 g worden almaar grotere fracties in onveranderde vorm geëlimineerd via de feces.

Geen gegevens beschikbaar.

Suikerbolletjes – schellak – wijnsteenzuur – talk – gezuiverd water – ethanol 96% – chinolinegeel – titaandioxide – gelatine, voor een capsule.

Niet van toepassing

3 jaar

Bewaren bij een temperatuur beneden 25 °C.
De uiterste houdbaarheidsdatum staat op de verpakking na EXP.; de eerste twee cijfers geven de maand aan, de laatste vier het jaar. De laatste dag van die maand is de uiterste houdbaarheidsdatum.

Doosjes met 20, 30, 60 en 90 capsules in een blisterverpakking (pvc/aluminium-blisterverpakking).
Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.

Geen bijzondere vereisten.

A. Datum van eerste verlening van de vergunning: 24/01/2012
B. Datum van laatste verlenging:
.