De oorzaak van insomnia moet waar mogelijk worden geïdentificeerd en de onderliggende factoren behandeld voordat een hypnoticum wordt voorgeschreven.

Algemene voorzorgen
Het product mag enkel gebruikt worden bij personen die ouder zijn dan 18 jaar, daar er geen klinische onderzoeken uitgevoerd werden bij kinderen en adolescenten (cfr. 4.3. “contra-indicaties”).

Benzodiazepines kunnen de symptomen van myasthenie verergeren. Het is aan te raden ze alleen te gebruiken als dat absoluut noodzakelijk is, en onder strikte controle (zie rubriek “Contra-indicaties”).

Benzodiazepines zijn niet aan te raden voor de primaire behandeling van een psychotische aandoening.

Benzodiazepines mogen niet als enig geneesmiddel gebruikt worden voor de behandeling van een depressie of van de angst waarmee een depressie gepaard gaat (deze patiënten kunnen immers zelfmoordneigingen ontwikkelen).

Tijdens de behandeling worden alcoholhoudende dranken formeel afgeraden.

Tolerantie
De doeltreffendheid van de hypnotische effecten van benzodiazepines kan verminderen, vooral bij langdurig gebruik.

Afhankelijkheid
Het gebruik van benzodiazepines, zoals loprazolam, kan leiden tot misbruik en/of fysieke en psychologische afhankelijkheid van die producten. Het afhankelijkheidsrisico stijgt met de dosis en de behandelingsduur, en ligt hoger bij patiënten met antecedenten van psychische stoornissen en/of alcohol- of geneesmiddelenmisbruik. Daarom moet Dormonoct met uiterste voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten met actief of een voorgeschiedenis van alcohol- of geneesmiddelenmisbruik.

Zodra er fysieke afhankelijkheid optreedt, kan de bruuske stopzetting van de behandeling ontwenningssymptomen veroorzaken. Die omvatten: hoofdpijn, spierpijn, extreme angst, spanning, nervositeit, verwardheid en prikkelbaarheid. In ernstige gevallen kunnen de volgende symptomen optreden: realiteitsperceptiestoornissen, depersonalisatie, hyperacusis, slaperigheid en prikkelingen in de extremiteiten, overgevoeligheid voor licht, geluid en fysiek contact, hallucinaties en epileptische convulsies.

Rebound-insomnia en angst: het gaat om een voorbijgaand syndroom waarbij in verhevigde vorm opnieuw de symptomen opduiken die aanvankelijk behandeld werden met de benzodiazepine en die kunnen optreden na stopzetting van de behandeling. Dit rebound-fenomeen kan gepaard gaan met andere reacties, waaronder stemmingsveranderingen, angst, slaapstoornissen en agitatie.

Bij – vooral bruuske – stopzetting van de behandeling met benzodiazepines stijgt het risico van rebound-verschijnselen of een ontwenningssyndroom. Het is dan ook aan te raden de dosis geleidelijk af te bouwen.

Amnesie
Benzodiazepines kunnen anterograde amnesie veroorzaken. Deze aandoening ontstaat meestal enkele uren na de inname van het product; om de risico's te verminderen, moeten de patiënten er zeker van zijn dat ze 7 à 8 uur aan één stuk mogen slapen.

Psychiatrische en paradoxale reacties
Gebruik van benzodiazepines kan de volgende reacties uitlokken: nervositeit, agitatie, prikkelbaarheid, agressiviteit, delirium, woede, nachtmerries, hallucinaties, psychosen, ongepast en als abnormaal beschouwd gedrag. Indien één van deze symptomen zich voordoet, moet de behandeling gestaakt worden. Blijkbaar zijn bejaarde patiënten en kinderen daar gevoeliger voor.

Zelfmoordgedachten/zelfmoordpoging/zelfmoord en depressie
Sommige epidemiologische studies wijzen op een verhoogde incidentie van zelfmoordgedachten, zelfmoordpogingen en zelfmoord bij patiënten met of zonder depressie, die behandeld zijn met benzodiazepines en andere hypnotica, waaronder loprazolam. Er is echter geen oorzakelijk verband vastgesteld (zie rubriek 4.8).

Risico’s door gelijktijdig gebruik van benzodiazepines en opiaten
Het gelijktijdig gebruik van Dormonoct en opiaten kan leiden tot sedatie, ademhalingsdepressie, coma en overlijden. Omwille van deze risico’s, moet het gelijktijdig voorschrijven van sederende geneesmiddelen zoals benzodiazepines of aanverwante producten zoals Dormonoct met opiaten voorbehouden blijven voor patiënten voor dewelke alternatieve behandelingsopties niet mogelijk zijn.
Indien een beslissing is genomen om Dormonoct samen met opiaten voor te schrijven, moet de laagst mogelijke efficiënte dosering gebruikt worden en moet de duur van de behandeling zo kort mogelijk zijn (zie ook de algemene dosisaanbeveling in rubriek 4.2). De patiënten moeten nauwlettend opgevolgd worden in verband met tekens en symptomen van ademhalingsdepressie en sedatie. In dit verband wordt het sterk aanbevolen de patiënten en hun verzorgers (indien van toepassing) te informeren op de hoogte te zijn van deze symptomen (zie rubriek 4.5).

Duur van de behandeling
De duur van de behandeling moet zo kort mogelijk zijn (zie rubriek 4.2. Dosering en wijze van toediening) en mag een periode van 4 weken niet overschrijden, de periode nodig voor het progressief verminderen van de posologie inbegrepen. Een verlenging van deze periode mag niet plaatsvinden zonder een herbeoordeling van de situatie.

Het is aan te raden de patiënt van bij het begin van de behandeling mee te delen dat de behandeling van beperkte duur is en dat de dosis geleidelijk afgebouwd moet worden. De patiënt moet er zich van bewust zijn dat er een rebound-fenomeen kan optreden.
Bij een kortwerkende benzodiazepine kan er in het therapeutische interval een ontwenningssyndroom optreden, vooral wanneer de dosis hoog was.

Specifieke Patiëntengroepen
Bij de toediening van benzodiazepines aan patiënten met antecedenten van alcohol- of geneesmiddelenmisbruik is voorzichtigheid geboden.

Door de aanwezigheid van lactose mag Dormonoct niet toegediend worden aan patiënten met lactase-insufficiëntie, congenitale galactosemie of een glucose/galactose-malabsorptiesyndroom.

Bejaarden
Bij bejaarden is voorzichtigheid geboden en moet de dosis verlaagd worden (zie “4.2. Dosering en wijze van toediening”).

Vallen
Omwille van zijn farmacologische eigenschappen, kan Dormonoct slaperigheid en een verminderd bewustzijnsniveau veroorzaken, wat kan leiden tot vallen en daaropvolgende ernstige verwondingen, vooral bij ouderen (zie rubriek 4.8).

Matige ademhalingsinsuffiëntie
Gezien het risico op verergering van de ademhalingsinsufficiëntie is voorzichtigheid geboden en moet de dosis verlaagd worden (zie “4.2. Dosering en wijze van toediening”).

Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met chronische ademhalingsinsufficiëntie.

Nierinsufficiëntie
De dagdosis en het toedieningsritme van het product moeten aangepast worden (zie “4.2. Dosering en wijze van toediening”).

Leverinsufficiëntie
Bij leverinsufficiëntie is voorzichtigheid geboden om het ontstaan van encefalopathie te vermijden en moet de dosis verlaagd worden (zie “4.2. Dosering en wijze van toediening”).
Het gebruik van benzodiazepines door patiënten met een ernstige leverinsufficiëntie is gecontra-indiceerd (zie “4.3 contra-indicaties”).

Gezien het risico op een epilepsie-aanval bij plotse stopzetting van een behandeling met benzodiazepines, moet bijzondere aandacht besteed worden bij de behandeling van patiënten met epilepsie.

Niet-aanbevolen associaties:

Gelijktijdig gebruik van alcohol: het sedatieve effect van loprazolam kan versterkt worden bij gelijktijdige inname van alcohol. Dit beïnvloedt het vermogen om een voertuig te besturen of een machine te bedienen.

Noodzakelijke voorzorgsmaatregelen:

Associatie met depressoren van het centrale zenuwstelsel: bij gelijktijdig gebruik van neuroleptica, hypnotica, anxiolytica/sedativa, antidepressiva, morfine-analgetica, anti-epileptica, geneesmiddelen gebruikt in de anesthesiologie en antihistaminica met sedatieve werking kan de werking van loprazolam als depressor van het centrale zenuwstelsel versterkt worden.

Bij gelijktijdig gebruik van morfine-analgetica kan een versterkt euforisch gevoel optreden dat kan leiden tot een verhoogde psychische afhankelijkheid.

Additieve synergie:

• met de neuromusculaire depressoren (curariserende stoffen, myorelaxantia)
• met cisapride

Theophylline heeft een tegenovergesteld farmacologisch effect als de benzodiazepines.

Stoffen die bepaalde leverenzymen remmen (in het bijzonder cytochroom P450), kunnen de effecten van de benzodiazepines versterken. In mindere mate geldt dit ook voor de benzodiazepines die enkel door conjugatie worden gemetaboliseerd.

Farmacokinetische interacties, waarvoor de klinische implicaties nog niet duidelijk zijn: orale contraceptiva, cimetidine, isoniazide, disulfiram, propranolol, fenytoïne en rifampicine.
Bij gelijktijdig gebruik met valproïnezuur, is er een hoger risico op psychose.

Opiaten
Het gelijktijdig gebruik van sederende geneesmiddelen zoa  ls benzodiazepines en aanverwante producten zoals Dormonoct met opiaten verhoogt het risico op sedatie, ademhalingsdepressie, coma en overlijden omwille van het additief CZS deprimerend effect. De dosering en duur van het gelijktijdig gebruik moet beperkt worden (zie rubriek 4.4).

Zwangerschap:
Er is een beperkte hoeveelheid gegevens over het gebruik van loprazolam bij zwangere vrouwen. Desalniettemin heeft een grote hoeveelheid gegevens die zijn verzameld vanuit cohortonderzoeken geen bewijs aangetoond van het optreden van malformaties na blootstelling aan benzodiazepines tijdens het eerste trimester van de zwangerschap, hoewel sommige case-control studies verhoogde incidenties van gespleten lip en gehemelte met benzodiazepines hebben gemeld. Volgens deze gegevens is de incidentie van gespleten lip en verhemelte bij pasgeborenen minder dan 2/1000 na blootstelling aan benzodiazepines tijdens de zwangerschap, terwijl het verwachte percentage in de algemene bevolking 1/1000 is.
Loprazolam wordt niet aanbevolen voor gebruik tijdens de zwangerschap.
Benzodiazepines passeren de placenta.

Vrouwen die zwanger kunnen worden, moeten worden geïnformeerd om contact op te nemen met hun arts over stopzetting van het product als ze zwanger zijn of van plan zijn zwanger te worden.

Gevallen van verminderde foetale beweging en variabiliteit in de foetale hartslag zijn beschreven na toediening van benzodiazepines tijdens het tweede en/of derde trimester van de zwangerschap.

Behandeling met benzodiazepines in de late zwangerschap, zelfs bij lage doses, kan intoxicatiesymptomen veroorzaken bij pasgeborenen, zoals axiale hypotonie en zuigstoornissen, wat leidt tot een lage gewichtstoename. Deze symptomen zijn omkeerbaar, maar kunnen 1 tot 3 weken duren, afhankelijk van de halfwaardetijd van het voorgeschreven benzodiazepine.

Als loprazolam in hoge doses wordt toegediend tijdens de late fase van de zwangerschap of tijdens de bevalling, kunnen effecten op de pasgeborene worden verwacht, zoals onderdrukte ademhaling, hypothermie, hypotonie en voedingsproblemen bij de pasgeborene.

Pasgeborenen die tijdens de late zwangerschap in utero worden blootgesteld, kunnen na de bevalling sedatie ervaren

Daarnaast kunnen kinderen van moeders die tijdens de latere fase van de zwangerschap gedurende een langere periode benzodiazepines gebruikten een fysieke afhankelijkheid ontwikkelen, en kunnen zij risico lopen op het ontwikkelen van ontwenningsverschijnselen tijdens de postnatale periode. Aanbevolen wordt om de pasgeborene op gepaste wijze te monitoren tijdens de postnatale periode. Een neonataal ontwenningssyndroom is inderdaad mogelijk, zelfs als er geen symptomen van intoxicatie zijn. Het wordt met name gekenmerkt door hyperexcitabiliteit, agitatie en tremor bij de pasgeborene, die zich enige tijd na de bevalling voordoet. De tijd tot aanvang hangt af van de eliminatiehalfwaardetijd van het geneesmiddel en kan significant zijn wanneer de halfwaardetijd lang is.

De baby moet zorgvuldig worden gecontroleerd tijdens de postnatale periode.

Borstvoeding:
Aangezien loprazolam uitgescheiden wordt in de moedermelk, mag loprazolam niet toegediend worden tijdens de borstvoeding.

Zoals bij elk ander hypnoticum, moet rekening gehouden worden met een eventuele slaperigheid, sedatie, spierzwakte overdag of een verzwakking van de reflexen na gebruik van Dormonoct bij het besturen van een voertuig of het bedienen van machines.
Indien de slaapduur onvoldoende is kan de kans op verminderde waakzaamheid toenemen.

Een overdosis loprazolam brengt het leven van de patiënt niet in gevaar, behalve indien loprazolam geassocieerd werd met andere depressoren van het centrale zenuwstelsel (waaronder alcohol). Dit geldt voor alle benzodiazepines.
Bij de behandeling van een overdosis is het aan te raden om rekening te houden met de mogelijke betrokkenheid van tal van stoffen.

Symptomen
Een overdosering met benzodiazepines manifesteert zich doorgaans in een demping van het centrale zenuwstelsel, variërend van slaperigheid tot coma. In milde gevallen zijn de symptomen slaperigheid, verwardheid en lethargie. In ernstigere gevallen zijn de symptomen ataxie, hypotonie, hypotensie, respiratoire depressie, zelden coma en zeer zelden dood

Behandeling
Kort na ingestie is het zinvol braken op te wekken indien de patiënt bij bewustzijn is, of indien de patiënt bewusteloos is, de maag te spoelen terwijl de luchtweg door middel van intubatie beschermd wordt. Als maaglediging niet resulteert in een conditieverbetering van de patiënt, moet actieve kool worden toegediend.
Toediening van een specifiek antidotum van het type flumazenil kan, geassocieerd aan een symptomatische behandeling, overwogen worden in een ziekenhuismilieu.
Flumazenil wordt geïndiceerd in geval van ernstige intoxicatie met coma of respiratoire insufficiëntie. De contra-indicaties zijn: inname van tricyclische antidepressiva, het gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen die convulsies, afwijkingen van de EKG zoals een verlenging van het QRS-interval of het QT-interval (die het vermoeden doen rijzen dat er gelijktijdig tricyclische middelen zijn ingenomen) kunnen veroorzaken.
Een onderliggende pathologie vormt eveneens een situatie die het leven in gevaar brengt in geval van intoxicatie.

Farmacotherapeutische categorie: hypnoticum en sedativum van de groep van benzodiazepines.
ATC code: N05 CD 11

Werkingsmechanisme
Loprazolam (actief bestanddeel van Dormonoct) behoort tot de familie van de benzodiazepines.
De benzodiazepines potentialiseren de werking van GABA, een centrale neurotransmitter, door de binding van GABA aan zijn receptoren te verhogen.

Klinische werkzaamheid en veiligheid
Net zoals de andere benzodiazepines heeft loprazolam hypnosedatieve, anxiolytische, myorelaxerende en anticonvulsieve eigenschappen.

Absorptie
Na toediening per os wordt loprazolam snel geabsorbeerd: de serumpiek wordt na ongeveer 1 uur bereikt.

Distributie
De absolute biologische beschikbaarheid bedraagt ongeveer 80%. De plasma-halfwaardetijd bedraagt 6 tot 8 uur.
De plasma-eiwitbinding bedraagt 80%.
Loprazolam gaat doorheen de placentabarriëre zonder in het placentair weefsel te accumuleren.
Loprazolam komt in de moedermelk terecht.

Biotransformatie
Loprazolam ondergaat biotransformatie. Van de metabolieten is enkel het piperazine N-oxyde actief; dit derivaat heeft dezelfde farmacokinetische kenmerken als loprazolam.
Loprazolam en zijn belangrijkste metaboliet vertonen geen accumulatie in het lichaam, zelfs niet na herhaalde toediening.

Er zijn geen pertinente gegevens uit preklinisch veiligheidsonderzoek voor de voorschrijver.

Dormonoct 1 mg, tabletten
microkristallijne cellulose, magnesiumstearaat, maïszetmeel, povidone, anhydrisch colloïdaal silicium, lactose monohydraat.

Dormonoct 2 mg, tabletten
microkristallijne cellulose, magnesiumstearaat, maïszetmeel, povidone, anhydrisch colloïdaal silicium, lactose monohydraat.

Er zijn geen onverenigbaarheden bekend.

Dormonoct 1 mg, tabletten
2 jaar

Dormonoct 2 mg, tabletten
3 jaar

Dormonoct 1 mg, tabletten
Bewaren beneden 25°C.

Dormonoct 2 mg, tabletten
Bewaren beneden 25°C.

Dormonoct 1 mg, tabletten
Blisterverpakking (PVC/Aluminium)
Dozen van 10 en 30 tabletten in blisterverpakking.

Dormonoct 2 mg, tabletten
Blisterverpakking (PVC/Aluminium)
Dozen van 10 en 30 tabletten in blisterverpakking.

Het is mogelijk dat niet alle genoemde verpakkingsgrootten in de handel worden gebracht.

Geen bijzondere vereisten.

Datum van eerste verlening van de vergunning: 20 februari 1984
Datum van laatste verlenging: 15 mei 2014