Net als andere laxantia mag DULCOLAX BISACODYL niet dagelijks of gedurende een lange periode worden gebruikt zonder de oorzaak van de constipatie trachten te vinden.
Medicamenteuze behandeling van constipatie is maar een bijkomend hulpmiddel, naast hygiënische en dieetmaatregelen (toevoeging van plantaardige vezels en dranken aan de voeding, lichamelijke inspanning).

Voorzichtigheid is geboden bij nierinsufficiëntie, bij hartstoornissen, bij ouderen en bij gelijktijdige inname van geneesmiddelen die kunnen aanleiding geven tot torsades de pointes.

Overdreven lange behandeling kan elektrolytenstoornissen en hypokaliëmie veroorzaken, wat een risico van aritmie met zich meebrengt.

Intestinaal vochtverlies heeft dehydratie tot gevolg. Dorst en oligurie kunnen er de symptomen van zijn. Bij patiënten met veel vloeistofverlies voor wie de gevolgen van dehydratie ernstig kunnen zijn (bijv. in geval van nierfalen of bij ouderen) dient de behandeling met DULCOLAX BISACODYL te worden stopgezet. Hervatting kan uitsluitend geschieden onder medisch toezicht.

Bij sommige patiënten kan zich hematochezie (bloed in de ontlasting) voordoen, die meestal niet ernstig is en spontaan weer ophoudt.

Contactlaxativa, inclusief DULCOLAX BISACODYL helpen niet in geval van gewichtsverlies (zie rubriek Farmacologische eigenschappen).

Gevallen van vertigo en/of syncope werden gerapporteerd bij patiënten behandeld met DULCOLAX BISACODYL. Analyse van deze gevallen doet vermoeden dat er niet noodzakelijk een verband is met de toediening van DULCOLAX BISACODYL. Ze kunnen namelijk het gevolg zijn van een defecatie-inspanning of van een vasovagale reactie op de abdominale pijn veroorzaakt door de constipatie die de patiënt ertoe bewoog om laxativa te gebruiken.
Het gebruik van zetpillen kan irritatie en lokale pijn veroorzaken, vooral bij patiënten met anale fissuren en ulcereuse proctitis.

DULCOLAX BISACODYL mag enkel op medisch advies aan kinderen worden toegediend.
Stimulerende laxativa mogen bij kinderen slechts uitzonderlijk worden voorgeschreven.

Een omhulde tablet bevat 33,2 mg lactose; bijgevolg bevat de maximale aanbevolen dagdosis voor de behandeling van constipatie bij volwassenen en kinderen ouder dan 10 jaar 66,4 mg lactose.
Voor radiografisch onderzoek bevat de maximale aanbevolen dagdosis bij volwassenen 132,8 mg lactose.
Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als galactose-intolerantie, algehele lactasedeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie, dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken.

Een omhulde tablet bevat ook 23,4 mg sucrose; bijgevolg bevat de maximale aanbevolen dagdosis voor de behandeling van constipatie bij volwassenen en kinderen ouder dan 10 jaar 46,8 mg sucrose.
Voor radiografisch onderzoek bevat de maximale aanbevolen dagdosis bij volwassenen 93,6 mg sucrose.
Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als fructose-intolerantie, glucose-galactose malabsorptie of sucrase-isomaltase insufficiëntie dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken.

Dulcolax bisacodyl 5 mg omhulde tabletten bevatten ricinusolie. Ricinusolie kan maagklachten en diarree veroorzaken.

Gelijktijdige toediening van hoge dosissen DULCOLAX BISACODYL en diuretica of corticoïden kan het risico van elektrolytenstoornissen verhogen, die op hun beurt de gevoeligheid voor cardiotone glycosiden kunnen doen toenemen.
Gelijktijdige toediening van andere laxativa kunnen de gastro-intestinale bijwerkingen van DULCOLAX BISACODYL versterken.
Gezien de verhoging van het risico van torsades de pointes bij hypokaliëmie, is voorzichtigheid geboden bij patiënten die geneesmiddelen nemen die torsades de pointes kunnen uitlokken. Door de speciale bekleding van de tabletten mag men ze niet innemen met producten die de zuurtegraad van de bovenste gastro-intestinale tractus verminderen (melk, antacida, protonpompinhibitoren).

Zwangerschap
Er bestaan geen adequate gecontroleerde studies bij zwangere vrouwen.
Lange ervaring met het gebruik van DULCOLAX BISACODYL tijdens de zwangerschap heeft geen schadelijke effecten aan het licht gebracht.
Nochtans mag DULCOLAX BISACODYL, net als elk ander geneesmiddel, niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt, tenzij op advies van de dokter.

Borstvoeding
De klinische gegevens laten zien dat noch de afgeleide actieve stof van bisacodyl (BHPM: (bis-(p-hydroxyfenyl)-pyridyl-2-methaan)) noch de ervan afgeleide glucuroniden worden afgegeven in de moedermelk van gezonde vrouwen. Dus kan Dulcolax bisacodyl gebruikt worden in de periode waarin borstvoeding wordt gegeven.

Vruchtbaarheid
Er is geen klinische studie uitgevoerd naar het effect op de vruchtbaarheid bij de mens.

Er is geen studie uitgevoerd naar het effect van Dulcolax bisacodyl op de rijvaardigheid of bij het gebruik van machines. Toch dienen patiënten te worden gewaarschuwd voor een vasovagale reactie (bijv. buikspasmen) waardoor ze last kunnen krijgen van duizeligheid en/of flauwvallen. Als zich buikspasmen voordoen bij een patiënt, dient deze gevaarlijke bezigheden te vermijden en dus geen voertuig te besturen of machines te bedienen.

Symptomen
Diarree, abdominale krampen, massief verlies van kalium en van andere elektrolyten en dehydratatie kunnen optreden.
Chronische overdosering kan, zoals bij alle laxativa, aanleiding geven tot chronische diarree, abdominale pijn, hypokaliëmie die hartritmestoornissen kan veroorzaken, secundair hyperaldosteronisme en nierstenen. Bij chronisch gebruik van laxativa werden ook renale tubulaire letsels, metabole alcalose en spierzwakte als gevolg van hypokaliëmie beschreven.

Behandeling
Onmiddellijk na de inname van DULCOLAX BISACODYL omhulde tabletten kan men de opname van het geneesmiddel minimaal of ongedaan maken door braken uit te lokken of door maagspoeling. Het kan nodig zijn, vooral bij bejaarden en bij kinderen, de hoeveelheid water en elektrolyten in het lichaam terug op peil te brengen.  Toediening van krampwerende middelen kan noodzakelijk zijn.

Farmacotherapeutische categorie: contactlaxativa (laxantia).
ATC-code: A06A B02

Werkingsmechanisme
Bisacodyl is een lokaal werkend laxeermiddel, een afgeleide van difenylmethaan. Het is een contactlaxeermiddel waarvan ook is aangetoond dat het een hydragoog effect heeft.
Na hydrolyse in de dikke darm, stimuleert bisacodyl de peristaltiek, bevordert de opeenhoping van water en vervolgens van elektrolyten in de darmholte. Dit stimuleert de defecatie, verkort de doorlooptijd en maakt de ontlasting zacht.

Klinische werkzaamheid en veiligheid
Als laxeermiddel dat inwerkt op de dikke darm, stimuleert bisacodyl in het bijzonder het natuurlijke verwijderingsproces in het onderste gebied van het maagdarmkanaal. Bisacodyl is bijgevolg niet effectief in het wijzigen van de vertering en de opname van calorieën of essentiële voedingsstoffen in de dunne darm.

Na orale of rectale toediening wordt bisacodyl snel gehydrolyseerd in de actieve stof BHPM (bis-(p-hydroxyfenyl)-pyridyl-2-methaan) voornamelijk door middel van esterasen in de darmslijmvliezen.
Na toediening in de vorm van omhulde tabletten zijn maximale plasmaconcentraties van BHPM geconstateerd tussen 4 en 10 uur na inname, terwijl het laxerende effect zich tussen 6 en 12 uur na inname voordeed. Daarentegen werd het laxerende effect na toediening van een zetpil gemiddeld na 20 minuten geconstateerd, in sommige gevallen na 45 minuten. De maximale plasmawaarde van BHPM na toediening van een zetpil werd gemeten tussen een half uur en 3 uur na toediening. Toch is het laxerende effect niet gecorreleerd aan de plasmawaarde van BHPM. Integendeel, BHPM werkt lokaal in het distale deel van de ingewanden en er is geen verband tussen het laxerende effect en de plasmawaarde van de afgeleide actieve stof. Daarom zijn de DULCOLAX BISACODYL tabletten omhuld, zodat ze voorbij de maagsappen en de dunne darm kunnen komen. Op deze manier komt de stof met name vrij in de dikke darm, de plek waar de werking gewenst is.

Na orale of rectale toediening worden slechts kleine hoeveelheden van het medicijn opgenomen en geconjugeerd door de darmwand en de lever in een niet-actieve vorm van BHPM-glucuronide.

De eliminatiehalfwaardetijd van BHPM-glucuronide in het plasma wordt geschat op ongeveer 16,5 uur. Na toediening van omhulde bisacodyltabletten wordt gemiddeld 51,8 % van de dosis in de ontlasting gevonden in de vorm van vrije BHPM en gemiddeld 10,5 % van de dosis in de urine in de vorm van BHPM-glucuronide. Na toediening van een zetpil wordt gemiddeld 3,1 % van de dosis in de urine gevonden in de vorm van BHPM-glucuronide. De ontlasting bevatte een grote hoeveelheid BHPM (in 90 % van alle uitscheiding) en daarbij nog een kleine hoeveelheid niet gemodificeerde bisacodyl.

Bisacodyl heeft een geringe acute toxiciteit. De acute orale toxiciteit bij knaagdieren en niet-knaagdieren bedroeg meer dan 2g/kg. De hond verdroeg dosissen tot 15 g/kg. De belangrijkste klinische tekens van toxiciteit waren diarree, afname van de motorische activiteit en pilo-erectie.

Toxiciteitsstudies met herhaalde dosissen, gedurende maximaal 26 weken, werden uitgevoerd bij de rat, het minivarken en de rhesusaap. Zoals te verwachten was, veroorzaakte het geneesmiddel ernstige dosisafhankelijke diarree bij alle species met uitzondering van het minivarken. Er waren geen duidelijke histopathologische veranderingen, en in het bijzonder geen nefrotoxiciteit als gevolg van de behandeling. De geïnduceerde proliferatieve letsels die waargenomen werden in de blaas van ratten die gedurende 32 weken werden behandeld met bisacodyl, waren niet veroorzaakt door bisacodyl zelf. De morfologische veranderingen werden beschouwd als secundair aan de vorming van microstenen te wijten aan elektrolytenveranderingen, en waren bijgevolg niet biologisch relevant voor de mens.

Een aanzienlijke batterij van mutageniciteitstesten bij de bacterie en het zoogdier toonde geen genotoxisch vermogen van bisacodyl. Zo ook veroorzaakte bisacodyl geen significante toename van morfologische transformaties in de embryonale cellen van de Syrische hamster. In tegenstelling tot een ander laxativum, fenolftaleïne, dat genotoxisch en carcinogeen is, vertoonde bisacodyl geen mutageen vermogen in de verschillende uitgevoerde testen.

Men beschikt niet over klassieke carcinogeniciteitsstudies (over een levensduur) voor bisacodyl. Gezien de therapeutische gelijkenis met fenolftaleïne, werd bisacodyl bestudeerd in een model van p53 transgene muis gedurende 26 weken. Er werd geen therapiegebonden neoplasie waargenomen voor dosissen tot 8.000 mg/kg/dag.

Er werd geen teratogeen effect gevonden bij de rat en het konijn. Dosissen van maximaal 1.000 mg/kg waren tot 1.000-maal hoger dan de therapeutische spiegels.

DULCOLAX BISACODYL 5 mg omhulde tabletten:
Lactose monohydraat - Maïszetmeel - Oplosbaar zetmeel - Glycerol - Magnesiumstearaat - Geel ijzeroxide - Talk - Sucrose (Saccharose) - Arabische gom - Lakgom - Titaandioxide - Eudragit L & S - Ricinusolie - Macrogol 6000 - Witte bijenwas - Carnaubawas.

DULCOLAX BISACODYL 10 mg zetpillen: hard vet

Geen gegevens beschikbaar.

- Omhulde tabletten: 3 jaar.
- Zetpillen: 3 jaar

- Omhulde tabletten: voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities.
- Zetpillen: Bewaren beneden 30°C.

–   Gele, zuurresistente omhulde tabletten in alu/PVC/PVDC blisterverpakking (wit, opaak):
Doos met 40 omhulde tabletten
–   Zetpillen: Doos met 10 zetpillen

Geen bijzondere vereisten.
Al het ongebruikte geneesmiddel of afvalmateriaal dient in overeenstemming met lokale voorschriften te worden vernietigd.

A. Datum van eerste verlening van de vergunning:    omhulde tabletten: 01.11.1965
        zetpillen: 09.07.1972
B. Datum van laatste verlenging:        02.05.2005