Er zijn meldingen geweest van acute pancreatitis bij patiënten die thiamazol of carbimazol (de prodrug van thiamazol) kregen toegediend. In het geval van acute pancreatitis dient de toediening van thiamazol onmiddellijk te worden stopgezet. Thiamazol mag niet worden toegediend aan patiënten met een voorgeschiedenis van acute pancreatitis na toediening van thiamazol of carbimazol. Nieuwe blootstelling kan leiden tot het opnieuw optreden van acute pancreatitis, met een kortere tijd tot aanvang.

STRUMAZOL mag niet worden gebruikt bij patiënten met een voorgeschiedenis van milde overgevoeligheidsreacties (bijvoorbeeld allergische uitslag, pruritus).

Alvorens de behandeling aan te vangen, is het belangrijk om eventuele bloedafwijkingen op te sporen.
Gezien het risico op agranulocytose, dient de patiënt gedurende de eerste drie maanden van de behandeling klinisch en hematologisch nauw opgevolgd te worden.

Gedurende de eerste maand van de behandeling moet er wekelijks een bloedcontrole worden uitgevoerd waarbij onder andere het aantal leucocyten in de bloedformule wordt bepaald en nadien wanneer er een vermoeden bestaat van een mogelijke leucopenie en/of granulocytopenie.

De patiënt informeren dat hij onmiddellijk met zijn geneesheer contact dient op te nemen wanneer er zich verschijnselen en symptomen voordoen zoals koorts, keelpijn, of andere zichtbare infecties, teneinde het bloedbeeld te controleren.

Bij een lichte leucopenie kan de behandeling worden voortgezet op voorwaarde dat men er zich met een wekelijks bloedonderzoek van vergewist dat het aantal leucocyten stabiel blijft of zich normaliseert.
Indien het aantal granulocyten 1.500/µl of minder bedraagt, is het voorzichtiger de behandeling stop te zetten. Wanneer er een vermoeden van agranulocytose bestaat, dient de toediening van STRUMAZOL onmiddellijk te worden stopgezet (zie rubriek « Bijwerkingen »).

Agranulocytose werd gerapporteerd als voorkomend bij ongeveer 0,3 tot 0,6% van de gevallen en de patiënt zijn aandacht moet worden gevestigd op de symptomen (stomatitis, faryngitis, koorts) voorafgaand aan de start van de therapie. Agranulocytose komt meestal voor tijdens de eerste weken van de behandeling, maar kan zich nog steeds manifesteren enkele maanden na de start van de behandeling en bij herintroductie. Een nauwkeurige controle van het bloedbeeld wordt aanbevolen vóór en na de start van de therapie vooral in gevallen van een reeds vooraf bestaande milde granulocytopenie. Indien één van deze symptomen wordt waargenomen, vooral tijdens de eerste weken van de behandeling, moeten patiënten worden geadviseerd hun arts onmiddellijk te contacteren voor een bloedonderzoek. Een bevestigde agranulocytose vereist een stopzetting van het geneesmiddel. Gezien het toegenomen risico op agranulocytose is bijzondere voorzichtigheid vereist bij patiënten die ouder zijn dan 40 jaar of die behandeld worden met een dosis hoger dan 40 mg per dag, of die gelijktijdig behandeld worden met potentieel myelotoxische geneesmiddelen.

Andere myelotoxische bijwerkingen zijn zeldzaam met de aanbevolen dosissen. Ze werden gemeld in verband met zeer hoge dosissen van thiamazol (ongeveer 120 mg per dag). Deze doseringen dienen te worden voorbehouden voor speciale indicaties (ernstige vormen van de ziekte, thyrotoxische crisis). Het optreden van beenmergtoxiciteit tijdens de behandeling met thiamazol vereist een stopzetting van het geneesmiddel en, indien nodig, het overschakelen op een anti-schildklier geneesmiddel van een andere substantiegroep.

- Een lichte huidreactie (rash) vereist niet noodzakelijk dat de behandeling wordt stopgezet. Een dosisreductie of het toedienen van een antihistaminicum kan hierbij nuttig blijken. De behandeling dient onderbroken te worden in geval van een ernstige allergische reactie.

- STRUMAZOL bijzonder voorzichtig toedienen of zelfs absoluut niet voorschrijven bij tekenen van een tracheale obstructie met ernstige respiratoire obstructie als gevolg van een strumigene reactie op de behandeling.

Thiamazol mag alleen kortstondig gebruikt worden en met een zorgvuldige controle bij patiënten met een groot kropgezwel met vernauwing van de luchtpijp omwille van het risico van groei van het kropgezwel.

- STRUMAZOL dient met de nodige voorzorgen en onder strikte medische controle te worden toegediend wanneer de hyperthyroïdie zich tijdens de zwangerschap voordoet of wanneer de patiënte tijdens een behandeling met STRUMAZOL zwanger wordt (zie rubriek « Zwangerschap en borstvoeding»).

Vrouwen die zwanger kunnen worden dienen tijdens de behandeling effectieve anticonceptie te gebruiken.
Het gebruik van thiamazol bij zwangere vrouwen moet gebaseerd worden op de individuele baten-risicobeoordeling. Als thiamazol wordt gebruikt tijdens de zwangerschap, moet de laagste werkzame dosis worden toegediend zonder aanvullende toediening van thyroïdhormonen. Nauwlettende maternale, foetale en neonatale controle is aangewezen (zie rubriek 4.6).

Overdosering kan leiden tot subklinische of klinische hypothyroïdie en groei van het kropgezwel als gevolg van TSH-verhoging. Daarom moet de dosis van thiamazol worden verminderd van zodra een euthyroïde metabole toestand wordt bereikt en, indien nodig, moet bijkomend levothyroxine worden gegeven. Het is niet zinvol om helemaal te stoppen met thiamazol en alleen door te gaan met levothyroxine.

Kropgezwelgroei bij behandeling met thiamazol ondanks onderdrukte TSH is een gevolg van de onderliggende ziekte en kan niet worden voorkomen door bijkomende behandeling met levothyroxine.

Het bereiken van normale TSH-waarden is cruciaal om het risico op optreden of verslechtering van endocriene orbitopathie tot een minimum te beperken. Deze aandoening is echter vaak onafhankelijk van het verloop van de schildklierziekte. Een dergelijke complicatie is geen reden om het doeltreffende behandelingsregime te veranderen en is niet te beschouwen als een bijwerking van de correct uitgevoerde therapie.

Bij een laag percentage kan late hypothyroïdie optreden na anti-schildkliertherapie zonder extra excisiemaatregelen. Dit is waarschijnlijk geen bijwerking van het geneesmiddel maar te beschouwen als inflammatoire en destructieve processen in het parenchym van de schildklier als gevolg van de onderliggende ziekte.

De vermindering van het pathologisch verhoogde energieverbruik bij hyperthyroïdie kan leiden tot een (meestal gewenste) toename van het lichaamsgewicht tijdens de behandeling met thiamazol. Patiënten moeten worden geïnformeerd dat de verbetering van het klinische beeld wijst op normalisering van hun energieverbruik.

Strumazol bevat lactose; patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als galactose-intolerantie, algehele lactasedeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie, dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken.

Jodiumtekort versterkt de reactie van de schildklier op thiamazol, terwijl een jodiumoverschot de reactie dan weer vermindert. Verdere onmiddellijke interacties met andere geneesmiddelen zijn niet bekend. Er moet echter rekening worden gehouden met het metabolisme en de eliminatie van andere geneesmiddelen die kunnen worden versneld bij hyperthyroïdie. Beide normaliseren in correlatie met toenemende normalisatie van de schildklierfunctie. De dosering moet worden aangepast waar nodig.

Bij combinatie met hypoglycemiërende sulfonamiden, hydantoïnes, amiodarone, jodium en jodides, dient rekening gehouden te worden met het mogelijks versterken van de thyreostatische effecten.

Verder zijn er aanwijzingen dat de correctie van hyperthyroïdie de verhoogde activiteit van anticoagulantia bij hyperthyroïdie patiënten mogelijks normaliseert.

Interactiestudies zijn niet uitgevoerd bij pediatrische patiënten.

Vrouwen die zwanger kunnen worden
Vrouwen die zwanger kunnen worden moeten tijdens de behandeling effectieve anticonceptie te gebruiken (zie rubriek 4.4).

Zwangerschap
Hyperthyreoïdie bij zwangere vrouwen moet afdoende behandeld worden om ernstige maternale en foetale complicaties te voorkomen.

Thiamazol kan de menselijke placenta passeren.

Op basis van ervaring bij de mens afkomstig van epidemiologische onderzoeken en spontane meldingen wordt vermoed dat thiamazol aangeboren afwijkingen veroorzaakt wanneer het wordt toegediend tijdens de zwangerschap, met name in het eerste trimester van de zwangerschap en in hoge doses.

Gemelde misvormingen zijn aplasia cutis congenita, craniofaciale misvormingen (choanale atresie, dysmorfie van het gelaat), exomphalos, oesofageale atresie, afwijking van de omfalo-mesenterische buis en ventriculair septumdefect.

Thiamazol mag tijdens de zwangerschap alleen worden toegediend na een strenge individuele baten-risicobeoordeling en alleen in de laagste werkzame dosis zonder aanvullende toediening van thyroïdhormonen. Als thiamazol wordt gebruikt tijdens de zwangerschap, wordt nauwlettende maternale, foetale en neonatale controle aanbevolen (zie rubriek 4.4).

Onbehandelde hyperthyroïdie tijdens de zwangerschap kan leiden tot ernstige complicaties, zoals vroeggeboorte en misvorming. Hypothyroïdie veroorzaakt door behandeling met ongepaste thiamazoldosissen wordt echter ook in verband gebracht met neiging tot abortus.

Wanneer een patiënte met hyperthyroïdie zwanger wordt of indien deze hyperthyroïdie optreedt tijdens de zwangerschap en een strumectomie niet aangewezen is, dient men STRUMAZOL in de kleinst mogelijke dosis toe te dienen om de thyroxinemie rondom de normale bovengrens te handhaven. Het is aanbevolen het vrije thyroxine te bepalen; deze moet binnen de normale waarden liggen.

Men zal voor ogen houden dat de thyroxinemie in de loop van de zwangerschap hoog is (12,5 tot 17,5 µg/dl) wegens de gestegen TBG-spiegel (Thyroxine Binding Globulin). Een thyroxinemie binnen de normale grenzen, zoals ze voorkomt bij niet‑zwangere vrouwen, geeft aan dat de dosis STRUMAZOL te hoog is. Hier is strikt medisch toezicht onontbeerlijk, rekening houdend met het feit dat de ernst van een hyperthyroïdie schommelt of dat de aandoening zelfs spontaan verdwijnt gedurende de laatste drie maanden van de zwangerschap. De dosis STRUMAZOL dient aangepast te worden of de behandeling eventueel stopgezet. Voor ogen houden dat recidieven kunnen optreden na de bevalling.
STRUMAZOL dringt door de placenta en kan de schildklierfunctie van de foetus remmen vanaf de derde maand van de zwangerschap. Hierdoor ontstaat het risico voor een intra‑uteriene foetale hypothyroïdie en voor een kropgezwel alsook voor een verminderd geboortegewicht. Het toedienen van schildklierhormoon aan de moeder om deze verwikkeling te vermijden is niet aan te raden daar thyroxine slechts weinig door de placenta dringt.

Er zijn enkele gevallen gerapporteerd van vermoeden van een verband tussen thiamazol en een specifiek patroon van aangeboren afwijkingen zoals aplasia cutis (met schedelhuiddefecten) met spontane genezing binnen enkele weken, slokdarmatresie met tracheo-oesofageale fistel alsook atresie van de choanae gepaard met afwezigheid van of hypoplastische tepels, vertraagde mentale en motorische ontwikkeling. Hoewel een dergelijk verband tot nog toe niet werd teruggevonden in verschillende case studies, moet met die mogelijkheid toch rekening worden gehouden, hoe klein het risico ook mag zijn. Dat minimale risico moet worden afgewogen tegen het risico voor de moeder en de foetus als thiamazol wordt stopgezet.

Borstvoeding
STRUMAZOL gaat over in de moedermelk in concentraties die de schild­klierfunctie van de zuigeling kunnen afremmen; STRUMAZOL is bijgevolg tegenaangewezen tijdens de lactatieperiode.
Het geven van borstvoeding is mogelijk tijdens een behandeling met thiamazol maar slechts lage doses tot 10 mg per dag kunnen worden gebruikt zonder bijkomende toediening van schildklierhormonen. De functie van de schildklier van de pasgeborene moet regelmatig worden gecontroleerd.

Thiamazol heeft geen invloed op de rijvaardigheid en op het vermogen om machines te bedienen.

Een te hoge dosering kan leiden tot hypothyroïdie met de overeenkomstige symptomen van een verminderd metabolisme en door het feedback effect, tot activering van de adenohypofyse met daaropvolgende kropgezwelgroei. Dit kan vermeden worden door verlaging van de dosering van zodra een euthyroïde metabole toestand wordt bereikt en, indien nodig, door extra toediening van levothyroxine (zie rubriek 4.2).

Negatieve gevolgen van een accidentele inname van hoge doses van de thiamazol zijn niet bekend.
In geval van massale intoxicatie is een observatie in het ziekenhuis noodzakelijk.

Farmacotherapeutische categorie: Antithyreoïdie bereidingen, ATC-code: H03B B02

Thiamazol, het werkzaam bestanddeel van STRUMAZOL, is een synthetisch thyreostaticum. Het remt de synthese van de schildklierhormonen door weerstand te bieden aan het insluiten van jodium in de tyrosinemoleculen van het thyreoglobuline.

STRUMAZOL wordt goed geresorbeerd door het maagdarmkanaal. De piekconcentratie in het plasma is rechtevenredig met de dosis en wordt 1 tot 2 uur na de toediening bereikt. De halfwaardetijd die niet significant wordt gewijzigd bij hyperthyroïdie, bedraagt ongeveer 5 uur bij normale personen.
STRUMAZOL concentreert zich in de schildklier. Het product bereikt er concentraties van 1 tot 10 μM naargelang van de dosis en de tijdsduur na inname. Deze concentraties zijn ongeveer 100 maal hoger dan deze in het plasma. Na 20 uur is de STRUMAZOL‑concentratie in de schildklier nagenoeg dezelfde als deze na 6 uur.
STRUMAZOL dringt door de placenta en gaat over in de moedermelk.

Niet van toepassing.

Lactose monohydraat – maïszetmeel, pregelatiniseerd – magnesiumstearaat

Niet van toepassing.

60 maanden

Tablet van 10 mg:
Voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities wat betreft de temperatuur.

Tablet van 30 mg:
Bewaren op kamertemperatuur (15 ‑ 25^oC).

Verpakking van 100 tabletten van 10 mg in PVC kristal/Al blisterverpakking en 30 tabletten van 30 mg in PVC kristal/Al blisterverpakking.

Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.

Geen bijzondere vereisten.

Datum van eerste verlening van de vergunning: 11/07/1961
Datum van laatste verlenging: 04/02/2008