Indien gebruik gemaakt wordt van de laagste effectieve dosering, gedurende een zo kort mogelijke periode die nodig is om de symptomen te bestrijden, kunnen bijwerkingen tot een minimum beperkt blijven (zie rubriek “Dosering en wijze van toediening”, en gastro-intestinale en cardiovasculaire risico’s hieronder.)
Bij de volgende aandoeningen, mag oxaprozine uitsluitend worden gegeven na nauwgezet de voordelen tegen de nadelen te hebben afgewogen:
- Gastro-intestinale ulcus en hemorragie in medische voorgeschiedenis:
Klinische opvolging op regelmatige tijdstippen is aanbevolen. Patiënten die een ulcus pepticum en/of gastro-intestinale hemorragie ontwikkelen tijdens de behandeling met oxaprozine, moeten de behandeling onmiddellijk staken en er moeten geschikte therapeutische maatregelen worden genomen. Deze voorvallen worden niet altijd voorafgegaan door vooraf waarschuwende gastro-intestinale symptomen.

- Nierfunctiestoornis:
Patiënten met lichte nierfunctiestoornis (serumcreatinine 150 – 300 micromol/l) moeten driemaandelijks worden opgevolgd; patiënten met matige nierfunctiestoornis (serumcreatinine 300 – 700 micromol/l) moeten maandelijks of tweemaandelijks worden opgevolgd. Indien de nierfunctie tijdens de behandeling met oxaprozine achteruit zou gaan, dient de behandeling te worden stopgezet.

- Patiënten met bloedstollingsstoornissen:
Strikte klinische opvolging en labo-beoordeling is aanbevolen (bv. PTT)

- Leverziekten (bv. levercirrose):
Klinische opvolging en labo-beoordeling op regelmatige tijdstippen is aanbevolen. (bv. leverenzymen)

- Patiënten met hypertensie en /of obesitas:
Opvolging van de bloeddruk en nierfunctie is aanbevolen.

- Patiënten die momenteel asthma bronchiale hebben of een voorgeschiedenis ervan hebben:
oxaprozine moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij deze patiënten.

Gastro-intestinale risico’s:
Voorzichtigheid is aangewezen bij een behandeling met niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen, aangezien deze geneesmiddelen aanleiding kunnen geven tot digestieve stoornissen: gastralgie, nausea, braken, gastro-duodenale ulceratie, occult bloedverlies, maag- en darmbloedingen. Bijgevolg mag Duraprox enkel onder strikt medisch toezicht toegediend worden bij patiënten met antecedenten van een gastro-duodenaal ulcus.

Cardiovasculaire en cerebrovasculaire effecten:
Patiënten met een geschiedenis van hypertensie en/of milde of gematigde vorm van congestief hartfalen zullen nauwlettend gecontroleerd en geadviseerd moeten worden aangezien vochtretentie en oedeemvorming is gerapporteerd in associatie met een therapie van NSAID’s.
Gegevens uit klinisch onderzoek en epidemiologische gegevens suggereren dat het gebruik van sommige NSAID’s (in het bijzonder bij hoge doseringen en bij langdurig gebruik) geassocieerd kan worden met een klein toegenomen risico op trombose in de arteriën (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte). Er zijn onvoldoende gegevens beschikbaar om het risico hierop uit te sluiten voor DURAPROX.
Patiënten met hypertensie, die niet onder controle is, congestief hartfalen, vastgestelde ischemische hartziekte, perifere ziekte van de arteriën, en/of cerebrovasculaire ziekte dienen allen behandeld te worden met DURAPROX na zorgvuldige overweging. Dezelfde overweging dient gemaakt te worden voordat een langdurige behandeling wordt gestart bij patiënten met risicofactoren voor cardiovasculaire ziekte (bijvoorbeeld hypertensie, hyperlipidemie, diabetes mellitus en roken).

In zeldzame gevallen kunnen de niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen aanleiding geven tot een acute interstitiële nefritis, hematurie en/of proteïnurie.

Bij sommige patiënten kan oxaprozine een stijging van het ureum- en creatininegehalte in bloed veroorzaken die omkeerbaar is. Patiënten die het risico lopen op een nierfunctiestoornis zijn die patiënten bij wie de renale doorbloeding al is verminderd (d.w.z. diegenen met natriumrestrictie of volumedepletie, die gelijktijdig met diuretica worden behandeld of met een reeds bestaande nierfunctiestoornis, congestief hartfalen, levercirrose of oudere patiënten die met name een laag vetvrij lichaamsgewicht hebben). Dergelijke patiënten of hun nierfunctie moeten nauwlettend worden opgevolgd, met inbegrip van tekenen en symptomen die overeenstemmen met een lichte vorm van azotemie, zoals malaise, vermoeidheid of verminderde eetlust en creatinineklaring. Bij dergelijke patiënten moet een verlaging van de dagelijkse dosering in overweging worden genomen. Zoals met alle niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) kunnen patiënten soms een lichte verhoging van het creatinine- en BUN-gehalte in serum ontwikkelen zonder enige tekenen of symptomen te vertonen.

Oxaprozine moet met de nodige voorzichtigheid worden toegediend bij patiënten met een verminderde hartfunctie, hypertensie of andere aandoeningen die kunnen leiden tot vochtretentie.

Bij patiënten met een nierfunctiestoornis (glomerulaire filtratie lager dan 30-40 ml/min) en bij patiënten onder hemodialyse, wordt een grotere hoeveelheid oxaprozine verdeeld als gevolg van een verminderde binding aan plasma-eiwitten. Bij patiënten met een nierfunctiestoornis en bij patiënten onder dialyse, was de vrije fractie van oxaprozine respectievelijk ongeveer het dubbele en het drievoudige van de normale waarde. De intrinsieke klaring bedroeg respectievelijk ongeveer een derde en de helft van de waarde die bij personen met een normale nierfunctie werd waargenomen.

Bij patiënten onder hemodialyse en bij patiënten die een matige tot ernstige nierinsufficiëntie vertonen, mag de dosis niet meer bedragen dan 600 mg per dag of om de twee dagen, volgens de graad van nierinsufficiëntie.
Bijzondere voorzichtigheid is aangewezen bij bejaarden (beperking van de dosering en de behandelingsduur).
(zie “Posologie en wijze van gebruik”).

De geneesmiddelen van deze klasse kunnen het begin en de evolutie van de bevalling vertragen.
Het gebruik van Duraprox kan de vruchtbaarheid verminderen en is niet aanbevolen voor vrouwen die een kind wensen. Bij vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen of bij onvruchtbaarheid moet het gebruik van Duraprox worden vermeden.

Zoals dit het geval is met andere niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen, kunnen verhoogde leverfunctietesten optreden. Deze verstoring kan verder blijven evolueren, zich stabiliseren of tijdelijk zijn bij het voortzetten van de behandeling. Tijdens de klinische studies werd er een klinisch significante stijging van SGPT of SGOT (driemaal de bovengrens van de normale waarde) waargenomen bij minder dan 1% van de patiënten. De patiënten die tekens of symptomen van een leverfunctiestoornis vertonen of die abnormale leverfunctietesten hebben tijdens een behandeling met oxaprozine, moeten nauwgezet worden onderzocht in verband met een eventuele ernstigere leverreactie. De behandeling met DURAPROX moet onmiddellijk onderbroken worden als de resultaten van de leverfunctietesten abnormaal blijven of verergeren, als er zich klinische tekens of symptomen van een leveraandoening ontwikkelen of als er systemische manifestaties optreden zoals eosinofilie en rash.

De symptomen van een infectie kunnen gemaskeerd zijn door NSAID’s.

Zoals voor andere NSAID’s wordt aanbevolen dat bij patiënten die langdurig worden behandeld (langer dan 3 maanden) en oudere patiënten (65 jaar en ouder) regelmatig laboratoriumbeoordelingen worden uitgevoerd met betrekking tot hematologie (hemoglobine), de nierfunctie (creatinine) en leverenzymen.

Bij patiënten die initiële hemoglobinespiegels van 10g/dl of minder vertonen en die een langdurige behandeling moeten krijgen, moet de hemoglobinespiegel regelmatig gecontroleerd worden.

Zoals de andere NSAI moet DURAPROX met voorzorg toegediend worden bij patiënten die een bloeddyscrasie of hemorragische stoornissen vertonen en bij patiënten die een ernstig trauma opliepen of die een chirurgische interventie moeten ondergaan.

Zoals acetylsalicylzuur en de andere niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen kan DURAPROX de plaatjesaggregatie inhiberen en de bloedingstijd verlengen. Met een dosis van 1200 mg oxaprozine per dag is de bloedingstijd te vergelijken met deze van een inhibitie geïnduceerd door 3900 mg acetylsalicylzuur per dag. De simultane toediening van oxaprozine en acetylsalicylzuur induceert geen bijkomende daling van één van deze beide parameters.

Voorzichtigheid is aangewezen in geval van de gelijktijdige toediening van DURAPROX met couramine anticoagulantia of andere geneesmiddelen die sterk gebonden zijn aan plasma-eiwitten.

Voorzichtigheid is geboden bij de behandeling van oudere patiënten.

Pediatrische patiënten
Niet van toepassing.

Gelijktijdige toediening van OXAPROZINE en

- Anticoagulantia of trombocytenaggregatieremmers:
Hoewel een studie geen interactie met warfarine heeft kunnen aantonen, kunnen NSAID’s over het algemeen de bloedingstijd verlengen en moet oxaprozine met de nodige voorzichtigheid worden gegeven.
De simultane toediening van DURAPROX en warfarine aan normale personen induceert geen bijkomende verlenging van de protrombinetijd, noch een bijkomende wijziging van de andere stollingsfactoren. Maar het gelijktijdige gebruik van DURAPROX en fenprocoumon kan aanleiding geven tot een licht verhoogd anticoagulerend effect. Daarom is het aanbevolen de stollingsfactoren regelmatig te controleren tijdens een behandeling met anticoagulantia, zoals dit het geval is voor alle NSAI.
- Andere niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen:
De gelijktijdige toediening moet worden vermeden, aangezien dit kan leiden tot een verhoogd risico op bijwerkingen.
De niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen, waaronder de salicylaten en de pyrazolderivaten, mogen slechts uitzonderlijk met elkaar geassocieerd worden. De voordelen die dergelijke associaties bieden, wegen niet op tegen hun nadelen. De patiënt moet behandeld worden met de optimale dosissen van één van deze geneesmiddelen.
Zo kan de simultane toediening van DURAPROX en acetylsalicylzuur in klinisch efficiënte dosissen aanleiding geven tot een verminderde binding van DURAPROX aan eiwitten. Dit uit zich in een afname van het biologisch halfleven en in een toename van de klaring van het geneesmiddel.
- Diuretica en antihypertensiva:
Er zijn geen specifieke studies uitgevoerd, maar interacties van NSAID’s in het algemeen met diuretica, ß-blokkers of ACE-remmers kunnen optreden.
Het is echter gekend dat de niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen aanleiding kunnen geven tot kalium- en waterretentie, met een verminderd natriuretisch effect van de diuretica. Men moet hierop letten bij patiënten onder diuretica of antihypertensiva.
Niettemin werden er, bij het gelijktijdig gebruik van DURAPROX en metoprolol, voorbijgaande stijgingen van de systolische bloeddruk waargenomen. Bijgevolg moet de bloeddruk van patiënten die behandeld worden met antihypertensiva en DURAPROX of andere NSAI, in het begin van de behandeling gecontroleerd worden.
- Lithium:
Er zijn geen specifieke studies uitgevoerd, maar NSAID’s als groep zou kunnen leiden tot een stijging van de lithiumpiekconcentratie en dus tot mogelijk meer bijwerkingen.
In geval van gelijktijdig gebruik van beide geneesmiddelen is het absoluut noodzakelijk de plasmaspiegels van de lithiumionen en de klinische symptomen frequent te evalueren.
- Methotrexaat:
Het gebruik van oxaprozine binnen 24 uur na een behandeling met methotrexaat kan aanleiding geven tot een stijging van de methotrexaatspiegels en de grotere toxiciteit die ermee gepaard gaat.
- Cimetidine en ranitidine:
Een lichte afname van de plasmaklaring van oxaprozine is waargenomen, maar dit is wellicht niet klinisch relevant.
- Antacida, acetaminofen of geconjugeerde oestrogenen:
De gelijktijdige toediening van oxaprozine en antacida, acetaminofen of geconjugeerde oestrogenen leidde niet tot significante wijzigingen in farmacokinetische parameters.

Patiënten die DURAPROX innemen samen met anti-epileptica of orale antidiabetica, moeten strikt opgevolgd worden, voor het geval er eventuele dosisaanpassingen van de geneesmiddelen nodig zouden zijn. De klinische studies toonden echter geen klinisch significante interacties op dit vlak.

De NSAI kunnen een interactie vertonen met de cardiotonische glucosiden. Hoewel dit nog niet aangetoond werd, is voorzichtigheid vereist als men deze producten gebruikt samen met DURAPROX.

Het gelijktijdig gebruik van NSAID’s en ciclosporine heeft geleid tot stijgingen in het ciclosporinegehalte, nefrotoxiciteit en verhoogde creatininegehaltes in plasma.
De nefrotoxiciteit van cyclosporine kan toenemen door de invloed van de NSAI op de nierprostaglandines: voorzichtigheid is dus vereist wanneer DURAPROX samen met cyclosporine wordt toegediend.

Het gehalte cyclosporine in het plasma moet worden gecontroleerd en indien nodig moet de dosis cyclosporine worden aangepast. De patiënten moeten worden gecontroleerd op eventuele tekenen en symptomen die verbonden zijn met de toxiciteit van cyclosporine (nierinsufficiëntie, cholestase, paresthesie) en de toediening van NSAI moet worden stopgezet wanneer er toxiciteit ontstaat veroorzaakt door cyclosporine.

Interacties met laboratoriumtesten
Er werden vals positieve dopingtesten voor de benzodiazepines in de urine gerapporteerd bij patiënten die DURAPROX innamen. Dit is te wijten aan een kruisreactie. Het is aanbevolen bevestigende testen uit te voeren als deze dopingtesten positief blijken te zijn.

Pediatrische patiënten
Niet van toepassing.

Zwangerschap
De toediening van DURAPROX bij de zwangere vrouw moet vermeden worden. Het gebruik van geneesmiddelen van deze klasse aan het eind van de zwangerschap kan de arbeid verlengen en de bevalling vertragen. Bovendien bestaat er een risico op vroegtijdige sluiting van de ductus arteriosus en op bloeding na de bevalling.

Borstvoeding
Aangezien vele niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen gedeeltelijk geëxcreteerd worden in de moedermelk, is het niet aanbevolen DURAPROX te gebruiken tijdens de borstvoeding

Niet van toepassing.

Tot nu toe zijn er weinig gevallen van opzettelijke overdosering gemeld zonder tekenen van intoxicatie.

Symptomen na acute overdosering met NSAID’s zijn doorgaans beperkt tot lethargie, sufheid, misselijkheid, braken en pijn in de bovenbuik, en zijn over het algemeen omkeerbaar met ondersteunende zorg. Na overdosering met NSAID’s zijn gastro-intestinale bloeding en coma voorgekomen. Hypertensie, acuut nierfalen en ademhalingsdepressie komen zelden voor.
Men moet rekening houden met deze manifestaties in geval van een eventuele overdosering met DURAPROX.

In geval van overdosering moet de patiënt gehospitaliseerd worden.Na overdosering met NSAID’s moeten patiënten symptomatisch en ondersteunend worden behandeld. Er zijn geen specifieke antidota. Decontaminatie van het darmkanaal kan aangewezen zijn bij patiënten die men binnen 4 uur na inname ervan ziet met symptomen of na een grote overdosering (5 tot 10 maal de gebruikelijke dosis). Dit dient te worden uitgevoerd aan de hand van braken en/of actieve kool (60 tot 100 g bij volwassenen, 1 tot 2 g/kg bij kinderen) met een osmotisch laxeermiddel. Gedwongen diurese, alkalisering van de urine of hemoperfusie zouden waarschijnlijk niet zinvol zijn, omdat oxaprozine zich in sterke mate aan eiwitten bindt.

Pediatrische patiënten
Niet van toepassing.

Farmacotherapeutische categorie: Oxaprozine is 4,5-difenyl-2-oxazolon-propionzuur, een
niet-steroïdaal anti-inflammatoir middel,
ATC-code: M01AE12
Oxaprozine is een niet-steroïdaal anti-inflammatoir middel (NSAI) met lange werkingsduur dat bovendien analgetische en antipyretische eigenschappen bezit. Zoals dit het geval is voor de andere geneesmiddelen die behoren tot deze klasse, is het werkingsmechanisme van oxaprozine niet volledig aangetoond; het is echter gebleken dat dit geneesmiddel de synthese van de prostaglandines inhibeert.
De plasmapieken van oxaprozine worden bereikt twee tot vier uur na orale toediening.
Na toediening van meerdere dosissen, bedraagt het halfleven van oxaprozine bij de mens ongeveer 50 uur. In therapeutische dosissen is meer dan 99% van oxaprozine gebonden aan plasma-eiwitten, vooral aan albumine.

De biotransformatie is de belangrijkste factor die een rol speelt in de eliminatie van oxaprozine uit het plasma. Ongeveer 60% van het geneesmiddel wordt geoxideerd tot hydroxyoxaprozine I of II en ongeveer 30% is geconjugeerd aan glucuronzuur om oxaprozine acylglucuronide te vormen. Deze inactieve metabolieten worden voor 1/3 geëlimineerd via de stoelgang en voor 2/3 via de urine. Bij patiënten die een cholecystectomie ondergingen, wordt dit geneesmiddel voor 5% geëlimineerd via de gal over een periode van 5 dagen. Als de steady state is bereikt (na ongeveer 4 tot 7 dagen), accumuleert het product niet meer.

Niet van toepassing.

Microkristallijne cellulose, maïszetmeel, methylcellulose, kaliumpolacriline, magnesiumstearaat, polyethyleenglycol 1500, titaandioxide, hydroxymethylpropylcellulose

Niet van toepassing.

3 jaar.

Voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities.
DURAPROX niet gebruiken na de vervaldatum vermeld op de verpakking (“EX.”). De eerste twee cijfers geven de maand aan (laatste dag), de laatste twee cijfers het jaar waarin het product zal vervallen zijn.

Beschikbaar in PVC/Al blisterverpakking in dozen van 6, 30, 60 en 100 tabletten

Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.

Geen bijzondere vereisten.

Datum van eerste verlening van de vergunning: 19/09/1986
Datum van laatste hernieuwing: 23/10/2009