• Overgevoeligheid voor penicillines of andere bèta-lactam antibiotica dient nagevraagd te worden, zeker vóór parenterale toediening. Benzylpenicilline is gecontra-indiceerd bij patiënten met een overgevoeligheid voor penicillines. Patiënten met een voorgeschiedenis van overgevoeligheid voor cefalosporines, penicillines of andere bètalactam antibiotica zijn mogelijk ook overgevoelig voor benzylpenicilline (zie rubriek 4.3). Benzylpenicilline moet met voorzichtigheid gebruikt worden bij patiënten met een voorgeschiedenis van niet-ernstige overgevoeligheidsreacties op andere bèta-lactam antibiotica (bv. cefalosporines of carbapenems) en mag niet gebruikt worden bij patiënten met een voorgeschiedenis van ernstige overgevoeligheidsreacties. Indien een ernstige allergische reactie of ernstige huidreactie optreedt tijdens de behandeling met benzylpenicilline, moet de behandeling stopgezet worden en geschikte maatregelen worden genomen.
• Tussen penicillines onderling en (in mindere mate) cefalosporines kan kruisresistentie voorkomen.
• Bij voorgeschiedenis van astma of allergische diathese moet men voorzichtig te werk gaan bij inspuiting.
• Ernstige huidreacties (SCARs), inclusief Stevens-Johnson syndroom (SJS), toxische epidermale necrolyse (TEN), geneesmiddelenreactie met eosinofilie en systemische symptomen (DRESS), en acute veralgemeende eczemateuze pustula (AGEP) geassocieerd met een behandeling met bèta-lactam antibiotica (inclusief penicillines) zijn gerapporteerd.  
• Huidcontact en inhalatie van het poeder voor injectie moeten worden vermeden wegens het risico op allergische reacties.
• De behandeling van allergische verschijnselen (zie rubriek 4.8 Bijwerkingen) is eerst en vooral symptomatisch. De mineure verschijnselen kunnen verholpen worden door H1-antihistaminica terwijl bij de slechts zelden optredende anafylactische shock bij voorkeur corticosteroïden,  epinefrine en eventueel ook zuurstof worden toegediend welke onmiddellijk beschikbaar moeten zijn.
• Bij langdurige behandeling en/of hoge dosering, en zoals bij elke antibioticatherapie, is het aangeraden lever-, nier-, en bloedtesten uit te voeren.
• Surinfectie door Proteus, Staphylococcus aureus of Candida kan voorkomen, vooral tijdens langdurige behandelingen.
• Overgroei van niet gevoelige micro-organismen komt voor. Resistentie van S. aureus en B. anthracis komt vaak voor.
• Bij ernstige nierinsufficiëntie dient de posologie aangepast te worden volgens de creatinineklaring of de creatinemie wegens gevaar voor neurotoxiciteit, tubulusnecrose en anurie.

• Door een verminderde nier- en/of leverfunctie kan een individuele aanpassing van de dosering bij bejaarden noodzakelijk zijn.
• Penicilline, poeder voor oplossing voor injectie bevat natrium.

  Dit geneesmiddel bevat 39,8 mg natrium per injectieflacon van 1.000.000 IE, 79,5 mg natrium per injectieflacon van 2.000.000 IE en 198,9 mg natrium per injectieflacon van 5.000.000 IE, overeenkomend met respectievelijk 2%, 4% en 10% van de door de WHO aanbevolen maximale dagelijkse inname van 2 g voor een volwassene.
  Dit geneesmiddel heeft een hoog natriumgehalte. Hiermee dient rekening gehouden te worden, in het bijzonder bij patiënten op een zoutarm dieet.

• Het is nuttig te weten dat 1.000.000 IE natriumbenzylpenicilline 1,73 mEq natrium bevat.

• Probenecid, indometacine, fenylbutazon en acetylsalicylzuur remmen de tubulaire secretie van benzylpenicilline. Sommige diagnostische tests kunnen door benzylpenicilline worden verstoord: pseudoglycosurie (testen op basis van reductie). Bij hoge doses kan een vals positieve proteïnereactie in de urine optreden.
• Het gelijktijdig toedienen van een bacteriostatisch werkend antibioticum met name tetracyclines, macroliden en chlooramfenicol kan de bactericide werking van de penicillines tegengaan. Gelijktijdige therapie met aminoglycosiden is mogelijk (synergistische werking).
• Gelijktijdig toedienen van methotrexaat kan door een verminderde klaring van methotrexaat mogelijk leiden tot verhoogde toxiciteit.

Zwangerschap
Volgens gegevens over een klein aantal gevallen van blootstelling tijdens de zwangerschap heeft natriumbenzylpenicilline geen nadelige effecten op de zwangerschap of op de gezondheid van de foetus of het pasgeboren kind. Vooralsnog zijn er geen andere epidemiologische gegevens beschikbaar. Experimenteel onderzoek bij dieren wijst geen directe of indirecte schadelijke effecten uit voor de zwangerschap, ontwikkeling van het embryo, de foetus, de bevalling of de postnatale ontwikkeling (zie rubriek 5.3). Voorzichtigheid is geboden bij voorschrijven aan zwangere vrouwen.
Borstvoeding
De diffusie van natriumbenzylpenicilline in de moedermelk - hoewel onbeduidend - sluit geen nadelig effect op de zuigeling uit. Voorzichtigheid is geboden bij toediening tijdens de borstvoedingsperiode.
Vruchtbaarheid
Geen gegevens beschikbaar.

Er is geen onderzoek verricht met betrekking tot de effecten op de rijvaardigheid en op het vermogen om machines te bedienen. Een effect is echter niet waarschijnlijk.

  Symptomen
Bij patiënten met nierfunctiestoornissen kunnen convulsies optreden. Nefrotoxiciteit, anafylactische reacties, effecten op de bloedstolling, hematologische en cardiovasculaire effecten kunnen eveneens voorkomen.
  Behandeling
Convulsies kunnen met diazepam worden behandeld. Zo nodig hemodialyse, verder symptomatisch behandelen.

Farmacotherapeutische categorie: β-lactamase gevoelige penicillines, ATC-code: J01CE01
 Werkingsmechanisme
Penicilline G oefent zijn bactericide effect uit op groeiende en delende bacteriën door de synthese van de bacteriële celwand te inhiberen, hoewel de betrokken mechanismen nog niet geheel gekend zijn.
De bacteriële wand bestaat o.a. uit peptidoglycanen die de bacteriële cel beschermt tegen lyse onder invloed van wisselende osmotische druk. Benzylpenicilline inhibeert de finale cross-linking stap van de peptidoglycaanproductie door te binden aan transpeptidasen, penicillinebindende proteïnen op de binnenkant van de bacteriële celmembraan, en deze te inactiveren. Tegenwoordig wordt echter ook aangenomen dat eerdere stappen in de synthese van de celwand eveneens geïnhibeerd kunnen worden. Andere werkingsmechanismen omvatten bacteriële lysis door inactivatie van endogene inhibitoren van bacteriële autolysines.
Farmacodynamische effecten
Spectrum
Natriumbenzylpenicilline is een penicilline van de G-groep en oefent een bactericide werking uit op de meeste voor penicilline-gevoelige grampositieve en gramnegatieve kokken, grampositieve aërobe en anaërobe bacillen en spirocheten.

 * β-lactamase-negatieve stammen met MIC ≤ 0,06 µg/ml zijn gevoelig, met MIC tussen 0.12 en 1 µg/ml zijn intermediair gevoelig en met MIC ≥ 2 µg/ml zijn resistent.
 ** β-lactamase-positieve stammen met MIC < 2 µg/ml moeten als resistent beschouwd worden.
De voornaamste kiemen resistent aan natriumbenzylpenicilline zijn de volgende:
 Enterobacteriaceae, Brucella, Pseudomonas aeruginosa, Vibrio, Pasteurella (behalve P. multocida), Mycobacterium, Richettsiae. De resistentie van de kiemen tegen natriumbenzylpenicilline is gewoonlijk natuurlijk en wordt meestal veroorzaakt door de productie van β-lactamase, een enzym dat penicilline vernietigt.

Absorptie
Natriumbenzylpenicilline wordt snel geresorbeerd na parenterale toediening. De maximale plasmaconcentratie wordt bereikt na 15 tot 30 minuten. Het wordt echter ook snel door de nieren uitgescheiden, zodat het met korte intervallen moet worden toegediend om een adequate bloedspiegel te handhaven. Voor een dosis van 1.000.000 IE bedraagt de plasmaconcentratie 12 µg/ml. De actieve plasmaconcentratie blijft gewoonlijk gedurende 4 tot 6 uren aanhouden. Een dosis van 5.000.000 IE toegediend via intraveneuze weg gedurende 3 à 5 minuten, geeft een plasmaconcentratie van 400 µg/ml na 5 minuten, 45 µg/ml na een uur en 3 µg/ml na 4 uur.
Distributie
De binding aan plasmaproteïnen bedraagt ongeveer 50 %. De weefseldiffusie gebeurt snel ; de diffusie doorheen de bloed-hersenbarrière is echter zwak indien deze niet ontstoken is. In de liquor en het oogkamervocht werden 1-5% van de bloedconcentraties gemeten. Natriumbenzylpenicilline passeert de placenta (in het amnionvocht wordt 25-30% van de bloedconcentraties bereikt) en wordt in de moedermelk uitgescheiden (5-10% van de bloedconcentraties).
Biotransformatie
Natriumbenzylpenicilline wordt in de lever gedeeltelijk geïnactiveerd. Het voornaamste afbraakproduct is penicilloïnezuur.
Eliminatie
De plasmahalfwaardetijd bedraagt ongeveer 30 minuten bij een normaal individu, maar kan verlengd zijn bij een verstoorde nierfunctie. De excretie geschiedt voornamelijk langs urinaire weg: 5% via glomerulaire filtratie en 80% via tubulaire secretie, een klein gedeelte wordt met de gal uitgescheiden (ongeveer 5%). Binnen 12 uur wordt ± 65% van de in het bloed aanwezige dosis in onveranderde actieve vorm en ± 15% als penicilloïnezuur uitgescheiden. Probenecid kan de tubulaire secretie remmen.

Niet-klinische gegevens duiden niet op een speciaal risico voor mensen. Deze gegevens zijn afkomstig van conventioneel onderzoek op het gebied van veiligheidsfarmacologie, toxiciteit bij herhaalde dosering, genotoxiciteit, carcinogeen potentieel, reproductie- en ontwikkelingstoxiciteit.

Geen.

Benzylpenicilline wordt door aminozuren en sommige metalen zoals lood, koper en kwik geïnactiveerd. In vitro vermenging met aminoglycosiden, bijvoorbeeld in een infuus, wordt afgeraden omdat dan inactivatie van de aminoglycosiden kan optreden. Deze inactivatie kan ook optreden in serummonsters die beide middelen bevatten.

4 jaar.
Opmerking: Penicilline, in waterige oplossing voor injectie, moet ex tempore bereid worden.

Buiten het zicht en bereik van kinderen houden.
Bewaren bij kamertemperatuur (15-25°C) en buiten invloed van licht en vocht.
Voor de bewaarcondities van het geneesmiddel na reconstitutie en verdunning, zie rubriek 6.3.

Penicilline 1.000.000 IE: Doos met 1 en 100 injectieflacons.
Penicilline 2.000.000 IE: Doos met 1 en 100 injectieflacons.
Penicilline 5.000.000 IE: Doos met 100 injectieflacons.
Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.

Geen bijzondere vereisten.
Al het ongebruikte geneesmiddel of afvalmateriaal dient te worden vernietigd overeenkomstig lokale voorschriften.

Datum van eerste verlening van de vergunning: 02 mei 1967
Datum van laatste verlenging: 16 juli 2009