Imitrex Neusspray mag alleen worden gebruikt indien de diagnose “migraine” duidelijk werd gesteld.
Sumatriptan is niet geïndiceerd voor de behandeling van hemiplegische, basilaire of oftalmoplegische migraine.

Voor een behandeling met sumatriptan wordt gestart, moeten mogelijk ernstige neurologische aandoeningen (bijv. CVA, TIA) worden uitgesloten als de patiënt atypische symptomen vertoont of als geen geschikte diagnose werd gesteld voor het gebruik van sumatriptan.

De toediening van sumatriptan kan gepaard gaan met voorbijgaande symptomen waaronder pijn in de borststreek en een beklemd gevoel. Deze klachten kunnen intens zijn en zich uitstrekken tot de keel (zie rubriek 4.8). Indien deze symptomen duiden op een ischemische hartaandoening, dient de toediening van sumatriptan onderbroken te worden en dienen de nodige onderzoeken te worden uitgevoerd.

Sumatriptan mag niet zonder voorafgaand cardiovasculair onderzoek worden toegediend aan patiënten met risicofactoren voor ischemische hartaandoeningen, met inbegrip van zware rokers of mensen die nicotine-substitutietherapie gebruiken (zie rubriek 4.3). Bijzondere aandacht moet worden gegeven aan postmenopausale vrouwen en mannen ouder dan 40 jaar met deze risicofactoren. De kans bestaat evenwel dat niet alle patiënten met een hartkwaal bij een dergelijk onderzoek worden geïdentificeerd. In zeer zeldzame gevallen zijn ernstige cardiale problemen  opgetreden bij patiënten zonder onderliggende cardiovasculaire aandoening en bij adolescenten (zie rubriek 4.8).

Voorzichtigheid is geboden bij toediening van sumatriptan aan patiënten met een lichte hypertensie die onder controle is, aangezien een tijdelijke stijging van de bloeddruk en de perifere vaatweerstand is waargenomen bij een klein aantal patiënten (zie rubriek 4.3).

Zelden is serotoninesyndroom (inclusief een veranderde psychische toestand, autonome instabiliteit en neuromusculaire afwijkingen) na gebruik van een selectieve serotonineheropnameremmer (SSRI) en sumatriptan beschreven in postmarketing rapporten. Het serotoninesyndroom is gerapporteerd na gelijktijdige behandeling met triptanen en serotonine-noradrenalineheropnameremmers (SNRI's).

Indien gelijktijdige toediening van sumatriptan met SSRI's/SNRI's klinisch gerechtvaardigd is, wordt geadviseerd de patiënt op de daartoe geëigende manier te observeren (zie rubriek 4.5).

Sumatriptan moet met voorzichtigheid worden toegediend aan patiënten met een aandoening die invloed heeft op de absorptie, het metabolisme of de excretie van het geneesmiddel, zoals leverinsufficiëntie (lichte tot matige leverinsufficiëntie (Child Pugh graad A of B); zie rubriek 5.2) of nierinsufficiëntie (zie rubriek 5.2).

Voorzichtigheid is geboden bij toediening van sumatriptan aan patiënten met een voorgeschiedenis van convulsies of andere risicofactoren die de convulsiedrempel verlagen, omdat epileptische aanvallen zijn gemeld tijdens een behandeling met sumatriptan (zie rubriek 4.8).

Patiënten met bekende overgevoeligheid voor sulfonamiden kunnen een allergische reactie vertonen na het gebruik van sumatriptan. Deze reacties kunnen variëren van overgevoeligheid van de huid tot anafylactische reacties. De gegevens over kruisovergevoeligheid zijn beperkt, sumatriptan moet dus met voorzichtigheid gebruikt worden bij deze patiënten.

Bijwerkingen kunnen frequenter optreden bij het gelijktijdig gebruik van triptanen en fytotherapeutica die sint-janskruid (Hypericum perforatum) bevatten.

Langdurig gebruik van om het even welk analgeticum kan de hoofdpijn verergeren. Als dat het geval is of vermoed wordt, moet medisch advies ingewonnen worden en moet de behandeling gestaakt worden. De diagnose van analgeticahoofdpijn moet overwogen worden bij patiënten die frequent of dagelijks hoofdpijn hebben ondanks (of ten gevolge van) regelmatig gebruik van analgetica.

Er zijn geen aanwijzingen gevonden voor interacties met propranolol, flunarizine, pizotifeen of alcohol.

Er zijn beperkte gegevens beschikbaar over de interactie met preparaten die ergotamine of  andere triptanen/5-HT₁-receptoragonisten bevatten. Een verhoogd risico op coronaire vaatspasmen is theoretisch mogelijk. Het gelijktijdig toedienen van deze twee producten is daarom gecontra-indiceerd (zie rubriek 4.3).

Het tijdsinterval dat dient gerespecteerd te worden tussen het toedienen van sumatriptan en ergotaminebevattende preparaten of andere triptan/5-HT₁-receptoragonisten is niet bekend. Dit hangt af van de dosis en van het gebruikte product. De effecten kunnen additief zijn. Het wordt aanbevolen tenminste 24 uur te wachten na het gebruik van preparaten die ergotamine of  andere triptan/5-HT₁-receptoragonisten bevatten, alvorens sumatriptan toe te dienen.
Anderzijds wordt aangeraden om tenminste 6 uur te wachten na het gebruik van sumatriptan alvorens een ergotaminebevattend preparaat toe te dienen en om ten minste 24 uur te wachten met toediening van een andere triptan/5-HT₁-receptoragonist.

Een interactie kan ook optreden tussen sumatriptan en MAO-remmers. De gelijktijdige toediening van beide producten is dus gecontra-indiceerd (zie rubriek 4.3.).

Zelden is serotoninesyndroom (inclusief een veranderde psychische toestand, autonome instabiliteit en neuromusculaire afwijkingen) na gebruik van SSRI’s en sumatriptan beschreven in postmarketing rapporten. Serotoninesyndroom is eveneens gerapporteerd na gelijktijdige behandeling met triptanen en SNRI’s (zie rubriek 4.4).

Zwangerschap
Er zijn postmarketing gegevens beschikbaar over het gebruik van sumatriptan door meer dan 1.000 vrouwen tijdens het eerste trimester van hun zwangerschap. Hoewel de door deze gegevens geleverde informatie onvoldoende is om er definitieve besluiten uit te trekken, wijst ze niet op een verhoogd risico op congenitale afwijkingen. De ervaring i.v.m. het gebruik van sumatriptan tijdens het tweede en derde trimester van de zwangerschap is beperkt.

Dierstudies hebben geen directe teratogene effecten of schadelijke effecten op de peri- en postnatale ontwikkeling aangetoond. Imitrex kan niettemin invloed hebben op de embryofoetale levensvatbaarheid bij konijnen (zie rubriek 5.3). De toediening van sumatriptan mag enkel worden overwogen indien het mogelijke voordeel voor de moeder opweegt tegen elk mogelijk risico voor de foetus.

Borstvoeding
Men heeft aangetoond dat sumatriptan na subcutane toediening wordt uitgescheiden in de moedermelk. Blootstelling van de zuigeling kan tot een minimum worden herleid door borstvoeding te vermijden binnen 12 uur na de behandeling. Melk geproduceerd gedurende deze periode moet weggegooid worden.

Er is geen onderzoek verricht met betrekking tot de effecten op de rijvaardigheid en op het vermogen om machines te bedienen. Slaperigheid te wijten aan de migraine zelf of aan een behandeling met sumatriptan kan voorkomen. Dit kan een invloed hebben op de rijvaardigheid of het vermogen om machines te bedienen.

Bij eenmalige dosissen tot 40 mg sumatriptan intranasaal, meer dan 16 mg subcutaan en 400 mg oraal werden geen andere bijwerkingen gevonden, dan die genoemd in de betreffende rubriek.
In klinische studies werd aan vrijwilligers driemaal daags 20 mg sumatriptan via de neus toegediend gedurende een periode van 4 dagen zonder significante bijwerkingen.

In geval van overdosering moet de patiënt gedurende ten minste 10 uur worden geobserveerd. Indien nodig dient een standaard ondersteunende behandeling te worden ingezet.
Het effect van hemodialyse of peritoneale dialyse op de plasmaspiegels van sumatriptan is onbekend.

Farmacotherapeutische categorie: selectieve 5-HT₁-receptoragonist.
ATC code: N02CC01.

Sumatriptan is een selectieve agonist van de vasculaire 5-hydroxytryptamine-1 (5-HT_1d) receptoren zonder activiteit ten aanzien van de andere subtypes van 5-HT-receptoren (5-HT₂ - 5-HT₇). De vasculaire 5-HT_1d-receptoren worden vooral aangetroffen in de craniale bloedvaten en hebben een vasoconstrictief effect. Bij proefdieren veroorzaakt sumatriptan een selectieve vasoconstrictie van het vaatbed van de arteria carotis, maar verandert niets aan de cerebrale bloedstroom. Het vaatbed van de arteria carotis is verantwoordelijk voor de bloedtoevoer naar de extracraniale en intracraniale weefsels, zoals de meningen en er wordt verondersteld dat een verwijding van en/of oedeemvorming in deze arteriële vaten het onderliggend mechanisme is van een migraineaanval bij de mens. Tevens zijn er aanwijzingen uit dieronderzoek die suggereren, dat sumatriptan de activiteit van de nervus trigeminus remt. Beide effecten (craniale vasoconstrictie en remming van de activiteit van de nervus trigeminus) kunnen bijdragen tot de antimigrainewerking van sumatriptan bij de mens.
Een klinische reactie treedt op 15 minuten na een intranasale toediening van 20 mg.

Rekening houdende met de toedieningsweg, is Imitrex Neusspray bijzonder geschikt voor patiënten die nausea en braken vertonen tijdens de migraineaanval.

De mate van het effect van de behandeling is zwakker bij adolescenten dan bij volwassenen.

Na intranasale toediening wordt sumatriptan snel geabsorbeerd, met een mediane tijd voor het bereiken van de maximale plasmaconcentraties van 1,5 uur (interval: 0,25-3) bij volwassenen en van 2 uur (interval: 0,5-3) bij adolescenten. Na toediening van een dosis van 20 mg, is de maximale plasmaconcentratie gemiddeld 13 ng/ml. De gemiddelde biologische beschikbaarheid na intranasale toediening bedraagt ongeveer 16% vergeleken met deze na subcutane toediening. Dit is gedeeltelijk toe te schrijven aan het presystemisch metabolisme.

De plasma-eiwitbinding is laag (14-21%) en het gemiddelde distributievolume is 170 liter. De eliminatiehalfwaardetijd is ongeveer 2 uur. De gemiddelde totale plasmaklaring bedraagt ongeveer 1160 ml/min en de gemiddelde renale plasmaklaring bedraagt ongeveer 260 ml/min.

Een farmacokinetische studie bij adolescenten (12-17 jaar) toonde aan dat de gemiddelde maximale plasmaconcentratie 13,9 ng/ml bedroeg en dat de gemiddelde eliminatiehalfwaardetijd ongeveer 2 uur bedroeg na intranasale toediening van een dosis van 20 mg. De farmacokinetische modelvorming van de bestudeerde populatie toonde dat de klaring en het distributievolume bij de adolescente populatie beide toenamen in functie van de lengte, wat leidde tot een hogere blootstelling bij de adolescenten met een lager lichaamsgewicht.

De niet-renale klaring bedraagt ongeveer 80% van de totale klaring. Sumatriptan wordt voornamelijk geëlimineerd door middel van oxidatief metabolisme via monoamine-oxidase A. De belangrijkste metaboliet, het indoolazijnzuuranaloog van sumatriptan, wordt voornamelijk uitgescheiden in de urine, waar het aanwezig is als het vrije zuur en als het glucuronideconjugaat. Deze metaboliet heeft geen bekende 5-HT₁ of 5-HT₂ activiteit. De minder frequent voorkomende metabolieten zijn niet geïdentificeerd. Het farmacokinetische profiel van  sumatriptan via nasale toediening lijkt niet wezenlijk te worden beïnvloed door een migraineaanval.

Speciale patiëntenpopulaties

Ouderen (ouder dan 65 jaar)
De kinetiek bij ouderen is onvoldoende onderzocht om een uitspraak te kunnen doen over mogelijke verschillen in de kinetiek tussen oudere en jongere vrijwilligers.

Leverinsufficiëntie
De farmacokinetiek van sumatriptan na een orale dosis (50 mg) en een subcutane dosis (s.c. 6 mg) werd onderzocht bij 8 patiënten met een lichte tot matige leverinsufficiëntie en 8 gezonde proefpersonen van hetzelfde geslacht, dezelfde leeftijd en hetzelfde gewicht. Na een orale dosis was de plasmablootstelling aan sumatriptan (AUC en Cmax) bijna dubbel zo hoog (stijging met ongeveer 80%) bij patiënten met een lichte tot matige leverinsufficiëntie dan bij de controlepersonen met een normale leverfunctie. Er was geen verschil tussen de patiënten met leverinsufficiëntie en de controlepersonen na de s.c. dosis. Dat wijst erop dat lichte tot matige leverinsufficiëntie de presystemische klaring vermindert en de biologische beschikbaarheid van en de blootstelling aan sumatriptan verhoogt in vergelijking met gezonde proefpersonen.

Na orale toediening verminderde de presystemische klaring bij patiënten met een lichte tot matige leverinsufficiëntie en verdubbelde de plasmablootstelling, gemeten aan de Cmax en de AUC, bijna. Aangezien een gedeelte van de neusspraydosis ingeslikt wordt, kunnen patiënten met een lichte tot matige leverinsufficiëntie ook een hogere blootstelling vertonen, maar minder dan na orale toediening (zie rubriek 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik).

De farmacokinetiek van sumatriptan bij patiënten met ernstige leverinsufficiëntie werd niet onderzocht (zie rubriek 4.3 Contra-indicaties en rubriek 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik).

In lokale tolerantiestudies en studies naar tolerantie op het oog werd na toediening van neusspray met sumatriptan, geen nasale irritatie geconstateerd bij proefdieren en geen irritatie van het oog na direct aanbrengen van de spray op het oog van konijnen.

Experimentele studies naar acute en chronische toxiciteit wezen niet op toxische effecten  binnen het therapeutische doseringsbereik bij de mens. Bij fertiliteitsstudies bij de rat werd een verminderd slaagpercentage van inseminaties vastgesteld wanneer de ratten werden blootgesteld aan dosissen die beduidend hoger lagen dan de maximale dosissen voor de mens.
Bij het konijn werd een embryonale mortaliteit vastgesteld zonder kenmerkende teratogene effecten.

Sumatriptan bezit geen genotoxische of carcinogene activiteit, noch in vitro, noch bij dierproeven.

- Monokaliumfosfaat
- Dinatriumfosfaat, watervrij
- Zwavelzuur
- Natriumhydroxide
- Gezuiverd water

Niet van toepassing.

3 jaar

Bewaren beneden 30°C. Niet in de vriezer bewaren.
Te bewaren in de gesloten blisterverpakking, bij voorkeur in de originele verpakking, ter bescherming tegen licht.

De verstuiver bestaat uit een voorgevulde glazen flacon type I Ph. Eur. met een rubberen stop en een applicator.

Imitrex 10 mg Neusspray: spray met 0,1ml oplossing voor éénmalig gebruik.
Doos met 1, 2 of 6 sprays.

Imitrex 20 mg Neusspray: spray met 0,1ml oplossing voor éénmalig gebruik.
Doos met 1, 2 of 6 sprays.

Het is mogelijk dat niet alle genoemde verpakkingsgrootten in de handel worden gebracht.

Geen bijzondere vereisten.

Datum van eerste verlening van de vergunning:
Imitrex 10 mg Neusspray: 05/05/1997
Imitrex 20 mg Neusspray: 05/05/1997

Datum van laatste verlenging:
Imitrex 10 mg Neusspray: 14/06/2006
Imitrex 20 mg Neusspray: 14/06/2006