Zoals bij de andere spasmolytica, is voorzichtigheid geboden en moet de dosis eventueel worden aangepast bij patiënten onder polymedicatie, bij patiënten met glaucoom, prostaathypertrofie of pylorusstenose.

Spasmomen wordt zoals andere spasmolytica niet aanbevolen voor continue behandeling, tenzij op medisch advies.

Dit geneesmiddel bevat lactose. Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als galactose-intolerantie, algehele lactasedeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie, dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken.

Dit geneesmiddel bevat minder dan 1 mmol natrium (23 mg) per tablet, dat wil zeggen dat het in wezen ‘natriumvrij’ is.

Er is geen onderzoek naar interacties tussen otilonium bromide en andere producten uitgevoerd.

Zwangerschap

Er zijn geen klinische gegevens over het gebruik van otilonium bromide bij zwangere vrouwen. De resultaten van dieronderzoek duiden niet op directe of indirecte schadelijke effecten wat betreft reproductietoxiciteit (zie rubriek 5.3).

Uit voorzorg heeft het de voorkeur het gebruik van otilonium bromide te vermijden tijdens de zwangerschap.

Borstvoeding

Er zijn geen klinische gegevens over het gebruik van otilonium bromide bij vrouwen die borstvoeding geven.

Zoals alle geneesmiddelen, mag otilonium bromide enkel aanbevolen worden bij zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven indien absoluut noodzakelijk en onder nauwlettend medisch toezicht.

Vruchtbaarheid

Gegevens bij dieren tonen geen effecten op de vruchtbaarheid aan (zie rubriek 5.3). Klinische gegevens over de mannelijke en vrouwelijke vruchtbaarheid zijn niet beschikbaar.

Spasmomen heeft geen of een verwaarloosbare invloed op de rijvaardigheid en op het vermogen om machines te bedienen.

Het is aangetoond dat otilonium bromide praktisch vrij is van toxiciteit bij dieren, gebruikt in doses die
vele malen hoger lagen dan de gebruikelijke farmacologische dosis (zie rubriek 5.3.). Daarom worden
ook bij de mens geen symptomen van overdosering verwacht. In geval van overdosering wordt een
geschikte symptomatische en ondersteunende therapie aanbevolen (bv. opstarten van symptomatische
therapie).

Farmacotherapeutische categorie: synthetische anticholinergica, quaternaire ammonium bestanddelen
ATC-code: A03AB06

Otilonium (of octylonium) bromide, de werkzame stof van Spasmomen, is een originele synthetische molecule, een quaternair ammoniumderivaat.

Otilonium bromide is een doeltreffend musculotroop spasmolyticum dat een krachtige selectieve antispasmodische werking uitoefent op de gladde spieren van het spijsverteringskanaal.

Werkingsmechanisme

Studies hebben aangetoond dat otilonium bromide een werking heeft die verschillend is van de andere anticholinergica. Otilonium bromide werkt voornamelijk door het wijzigen van de Ca(2+) ionenstroom van cellulaire en extracellulaire plaatsen en vermindert daardoor de aanzet voor de contractiele activiteit en viscerale pijn, waarschijnlijk door de remming van L- en T-type Ca- kanalen respectievelijk in gladde spiercellen van de darm en perifere sensorische neuronen.
Daarnaast kunnen farmacologische effecten worden uitgeoefend door de interactie met NK1- en NK2-tachykininereceptoren.

Farmacodynamische effecten

Otilonium bromide heeft een antispasmodische werking op de gladde spier van het distale deel van de darm (colon en rectum). Het heeft dit effect bij doseringen die de maagsecretie niet beïnvloeden of typische atropine-achtige bijwerkingen veroorzaken.

Klinische werkzaamheid en veiligheid

Een uitgebreide analyse van een dubbelblinde, placebogecontroleerde studie gedurende 15 weken met otilonium bromide, 40 mg drie keer per dag, uitgevoerd bij 378 IBS-patiënten (SpC1M-studie) toonde aan dat de respons op de behandeling binnen 2-4 maanden significant hoger was in de otilonium bromidegroep (36,9%) dan in de placebogroep (22,5%; p=0,007). In elke maand van de behandeling was de maandelijkse respons hoger in de otilonium bromidegroep in vergelijking met de placebogroep (p < 0,05). De percentages van de totale maandelijkse en wekelijkse respons op de behandeling wat betreft de volgende, met het prikkelbare darmsyndroom geassocieerde symptomen verbeterden met 10% tot 20% in vergelijking met placebo (P < 0,05): intensiteit en frequentie van pijn en ongemak, meteorisme/abdominale distensie, ernst van diarree of constipatie en slijm in de ontlasting. De veiligheidsgegevens bij het gebruik van otilonium bromide waren vergelijkbaar met die van placebo.

Tijdens een dubbelblinde, placebogecontroleerde, 15 weken durende studie bij 356 IBS-patiënten (OBIS studie), vertoonde otilonium bromide een statistisch significante superioriteit ten opzichte van placebo wat betreft het primaire eindpunt voor symptoomcontrole van IBS (frequentie van buikpijn) na 15 weken (-0,90 ± 0,88 vs. -0,65 ± 0,91, P = 0,038). Wat betreft de beoordeelde ernst van IBS-symptomen (pijnintensiteit, intensiteit van een opgeblazen gevoel, consistentie van de ontlasting, aanwezigheid van slijm), waren alle symptomen significant verbeterd door behandeling in beide behandelingsgroepen vanaf week 5 (alle P < 0,0001) tot het einde van de behandeling. Van de beoordeelde symptomen was, vergeleken met placebo, het abdominale opgeblazen gevoel significant verbeterd met otilonium bromide vanaf week 10 (-1,1 ± 1,1 vs. -0,9 ± 1,1, P = 0,03) en week 15 (-1,2 ± 1,2 vs. -0,9 ± 1,1, P = 0,02), maar er werd geen significant verschil waargenomen in pijnintensiteit, aanwezigheid van slijm en consistentie van de ontlasting.

Absorptie

Otilonium bromide komt waarschijnlijk direct door de darmwand op de plaats waar het een farmacologisch effect heeft, omdat de systemische absorptie van het geneesmiddel na orale toediening zeer laag is (3%). Daarom is de plasmaconcentratie laag.

Distributie

Na orale toediening is er een hoge distributie van het geneesmiddel in de gladde spieren van het colon en het rectum beschreven. De inname van het geneesmiddel vlak voor de maaltijd zorgt voor een farmacologisch effectieve lokale biologische beschikbaarheid van het geneesmiddel, op de plaats van de therapeutische werking en in de periode waarin de meest belangrijke symptomen van de ziekte verwacht worden.

Eliminatie

Otilonium bromide wordt niet gemetaboliseerd en wordt geëlimineerd via de faeces, voornamelijk in ongewijzigde vorm.

Nier- en leverinsufficiëntie

Otilonium bromide is niet onderzocht bij patiënten met nier- en leverinsufficiëntie. Aangezien oraal toegediend otilonium bromide nauwelijks wordt geabsorbeerd in de systemische circulatie, wordt er geen effect van verminderde lever- en nierfunctie op de lokale blootstelling verwacht.

Acute toxiciteit: otilonium bromide vertoont een lage orale toxiciteit, de laagste letale orale doses waren 900 en 1250 mg/kg respectievelijk bij ratten en muizen, terwijl er geen sterfte werd waargenomen bij honden tot 1000 mg/kg. Deze vertegenwoordigen respectievelijk het 72-voudige, het 50-voudige en het 270-voudige van de maximaal aanbevolen dagelijkse dosis (MRHDD) voor de mens van 120 mg of 2 mg/kg (gebaseerd op een lichaamsgewicht van 60 kg) otilonium bromide.
Chronische toxiciteit: bij ratten en honden werden geen tekenen van toxiciteit waargenomen, inclusief veranderingen van hematochemische en histologische onderzoeken, bij een orale dosis tot 80 mg/kg/dag gedurende 26 weken. Dit komt overeen met 21,6-maal de MRHDD van 120 mg of 2 mg/kg (gebaseerd op een lichaamsgewicht van 60 kg) otilonium bromideNiet-klinische gegevens wijzen niet op een speciaal gevaar voor de mens op basis van conventionele studies naar genotoxiciteit en carcinogeen potentieel.
Reproductie- en ontwikkelingstoxiciteit: er zijn geen effecten op de vruchtbaarheid en er zijn geen embryotoxische, foetotoxische, teratogene effecten of toxische effecten op de ontwikkeling waargenomen bij ratten bij dosissen tot 60 mg/kg/dag (humaan equivalente dosis (HED) van 9,6 mg/kg). Dit komt overeen met ongeveer het vijfvoudige van de MRHDD van 120 mg of 2 mg/kg (gebaseerd op een lichaamsgewicht van 60 kg) otilonium bromide. Ook zijn er geen teratogene, embryotoxische of foetotoxische effecten waargenomen bij deze dosis bij konijnen (HED van 19,2 mg/kg). Dit komt overeen met ongeveer het 10-voudige van de MRHDD van otilonium bromide (zie rubriek 4.6).

Rijstzetmeel, lactosemonohydraat, natriumzetmeelglycollaat (Type A), magnesium-stearaat, hypromellose, titaandioxide, macrogol 4000, macrogol 6000, talk.

Niet van toepassing.

3 jaar

Voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities.

Tabletten in PVC/PVDC/Al blisterverpakking.
30 en 60 tabletten.
Het is mogelijk dat niet alle genoemde verpakkingsgrootten in de handel worden gebracht.  

Geen bijzondere vereisten.

VERGUNNING

Datum van eerste verlening van de vergunning: 3 november 1988
Datum van laatste verlenging: 1 juli 2011